15. จนกว่าพระวิญญาณจะเทลงมาบนเราจากเบื้องบนและถิ่นทุรกันดารกลายเป็นสวนผลไม้และสวนผลไม้นั้นจะถือว่าเป็นป่า
16. แล้วความยุติธรรมจะอาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดารและความชอบธรรมพักอยู่ในสวนผลไม้
17. และผลของความชอบธรรมจะเป็นศานติภาพและผลของความชอบธรรม คือความสงบและความวางใจเป็นนิตย์
18. ชนชาติของเราจะอาศัยอยู่ในที่อยู่อย่างศานติในที่อาศัยอันปลอดภัย ในที่พักอันสงบ
19. เมื่อป่าพังทลาย ลูกเห็บตกและเมืองจะยุบลงทีเดียว
20. ท่านที่หว่านอยู่ข้างห้วงน้ำทั้งปวงก็เป็นสุขผู้ที่ปล่อยให้ตีนวัวและตีนลาเที่ยวอยู่อย่างอิสระ