1. วิบัติแก่คนเหล่านั้นผู้ลงไปที่อียิปต์เพื่อขอความช่วยเหลือและหมายพึ่งม้าผู้ที่วางใจในรถรบเพราะมีมากและวางใจในพลม้า เพราะเขาทั้งหลายแข็งแรงนักแต่มิได้หมายถึงองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลหรือปรึกษากับพระเจ้า
2. แต่ถึงกระนั้น พระองค์ยังทรงเฉลียวฉลาดและนำภัยพิบัติมาให้พระองค์มิได้ทรงเรียกพระวจนะของพระองค์คืนมาแต่จะทรงลุกขึ้นต่อสู้กับวงผู้กระทำความผิดและต่อสู้กับผู้ช่วยเหลือของคนเหล่านั้นที่กระทำความบาปผิด
3. คนอียิปต์เป็นคน และไม่ใช่พระเจ้าและม้าทั้งหลายของเขาเป็นเนื้อหนัง และไม่ใช่วิญญาณเมื่อพระเจ้าทรงเหยียดพระหัตถ์ของพระองค์ออกผู้ช่วยเหลือก็จะสะดุด และผู้ที่รับการช่วยเหลือก็จะล้มและเขาทั้งหลายจะพินาศเสียด้วยกัน
4. เพราะพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่าดังสิงห์หรือสิงห์หนุ่มคำรามอยู่เหนือเหยื่อของมันและเมื่อเขาเรียกผู้เลี้ยงแกะหมู่หนึ่งมาสู้มันมันไม่คร้ามกลัวต่อเสียงโห่ร้องของเขาทั้งหลายหรือย่อย่นต่อเสียงอึงคะนึงของเขาดั่งนั้นแหละพระเจ้าจอมโยธาจะเสด็จลงมาเพื่อสู้รบบนภูเขาศิโยนและบนเนินเขาของมัน
5. เหมือนนกบินร่อนอยู่ ดั่งนั้นแหละพระเจ้าจอมโยธาจะทรงอารักขาเยรูซาเล็มพระองค์จะทรงอารักขาและช่วยกู้พระองค์จะทรงเว้นเสีย26 และช่วยชีวิต
6. โอ ประชาชนอิสราเอลเอ๋ย จงกลับมาหาพระองค์ผู้ที่พวกเจ้าได้กบฏอย่างร้าย
7. เพราะในวันนั้น ทุกคนจะทิ้งรูปเคารพของตนที่ทำด้วยเงินและรูปเคารพของตนที่ทำด้วยทองคำ ซึ่งมือของเจ้าได้ทำขึ้นอย่างบาปหนาสำหรับตัวเจ้า
8. “และคนอัสซีเรียจะล้มลงด้วยดาบ ซึ่งไม่ใช่ของคนและดาบซึ่งไม่ใช่ของมนุษย์จะกินเขาเสียและเขาจะหนีจากดาบและชายฉกรรจ์ของเขาจะถูกบังคับให้ทำงานโยธา
9. ศิลาของเขาจะสิ้นไปด้วยความสยดสยองและนายๆของเขาจะทิ้งธงไปด้วยอาการอกสั่นขวัญหายพระเจ้า ผู้ที่ไฟของพระองค์อยู่ในศิโยนและผู้ที่เตาของพระองค์อยู่ในเยรูซาเล็ม ตรัสดังนี้แหละ