6. ครุวาทเรื่องสัตว์ป่าแห่งเนเกบเขาทั้งหลายบรรทุกทรัพย์สมบัติของเขา บนหลังลาและบรรทุกทรัพย์สินของเขาบนโหนกอูฐไปตลอดแผ่นดินแห่งความยากลำบากแสนระทมที่ซึ่งนางสิงห์และสิงห์ตัวผู้ งูปากกะบะ และงูแมวเซาออกมาไปยังชนชาติหนึ่งซึ่งจะช่วยเขาไม่ได้
7. เพราะความช่วยเหลือของอียิปต์นั้นไร้ค่าและเปล่าประโยชน์เพราะฉะนั้น เราจึงเรียกเขาว่า“ราหับผู้นั่งเฉย”
8. บัดนี้ ไปเถอะ เขียนลงไว้บนแผ่นจารึกต่อหน้าเขาและจดไว้ในหนังสือเพื่อในเวลาที่จะมาถึงจะเป็นสักขีพยานเป็นนิตย์
9. เพราะว่าเขาทั้งหลายเป็นชนชาติดื้อดึงเป็นลูกขี้ปดเป็นหลานที่ไม่ยอมฟังพระธรรมของพระเจ้า
10. ผู้ตรัสแก่ผู้เล็งญาณว่า “อย่าเห็นเลย”และแก่ศาสดาพยากรณ์ว่า “อย่าพยากรณ์สิ่งที่ถูกต้องแก่เราเลยจงพูดสิ่งราบรื่นแก่เราจงพยากรณ์มายา
11. ออกจากทางเสีย หันเสียจากวิถีให้องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลพ้นหน้าพ้นตาของเราเสีย”
12. เพราะฉะนั้น องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า“เพราะเจ้าดูหมิ่นถ้อยคำนี้และวางใจในการบีบบังคับ และการทุจริตและพึ่งอาศัยสิ่งเหล่านั้น
13. เพราะฉะนั้น ความบาปผิดนี้จะเป็นแก่เจ้าเหมือนกำแพงสูงแยกออกโผล่ออกไป กำลังจะพังซึ่งจะพังอย่างปัจจุบันทันด่วน ในพริบตาเดียว
14. พระองค์จะทรงกระทำให้แตกเหมือนภาชนะของช่างหม้อแตกซึ่งแตกแยกอย่างไม่ปรานีชิ้นที่แตกนั้นไม่พบชิ้นดีพอที่จะตักไฟออกจากเตาหรือใช้ตักน้ำออกจากบ่อเก็บน้ำ”
15. เพราะพระเจ้าองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า“ในการกลับและหยุดพัก เจ้าทั้งหลายจะรอดกำลังของเจ้าจะอยู่ในความสงบ และความไว้วางใจ”และเจ้าก็ไม่ยอมทำตาม
16. แต่เจ้าทั้งหลายว่า“อย่าเลย เราจะขี่ม้าหนีไป”เพราะฉะนั้น เจ้าก็จะหนีไปและ “เราจะขี่ม้าเร็วจัด”เพราะฉะนั้น ผู้ไล่ตามเจ้าทั้งหลายจะเร็วจัด
17. คนพันหนึ่งจะหนีเพราะคำขู่เข็ญของคนคนเดียวเจ้าทั้งหลายจะหนีเพราะคำขู่เข็ญของคนห้าคนจนจะเหลือแต่เจ้าเหมือนเสาธงบนยอดภูเขาเหมือนอาณัติสัญญาบนเนิน