4. และเราจะกระทำให้เด็กๆเป็นเจ้านายของเขาและทารกจะปกครองเขา
5. และประชาชนจะบีบบังคับกันและกันทุกคนบีบบังคับเพื่อนของตนและทุกคนบีบบังคับเพื่อนบ้านของตนเด็กๆจะทะลึ่งต่อผู้ใหญ่และคนถ่อยต่อคนผู้มีเกียรติ
6. เมื่อใครคนหนึ่งไปยึดตัวพี่น้องของเขาในเรือนของบิดาของเขา กล่าวว่า“เจ้ามีเสื้อคลุมอยู่แล้วเจ้าจงเป็นผู้นำของเราและซากที่อยู่นี้ จะอยู่ใต้กำมือของเจ้า”
7. ในครั้งนั้นเขาจะคัดค้านว่า“ข้าพเจ้าไม่ยอมเป็นผู้สมานในเรือนของข้าพเจ้าไม่มีทั้งอาหารและเสื้อคลุมท่านจะตั้งข้าพเจ้าให้เป็นผู้นำของประชาชนไม่ได้”
8. เพราะเยรูซาเล็มก็สะดุดและยูดาห์ก็ล้มคว่ำเพราะว่าวาจาของเขาและการกระทำของเขาก็ต่อสู้พระเจ้ากบฏต่อพระพักตร์อันรุ่งโรจน์ของพระองค์
9. ความลำเอียงของเขาเป็นพยานปรักปรำเขาทั้งหลายเขาป่าวร้องความผิดของเขาอย่างโสโดมเขามิได้ปิดบังไว้วิบัติแก่เขาเพราะว่าเขาได้นำความชั่วร้ายมาเหนือตัวเขาเอง
10. จงบอกคนชอบธรรมว่าเขาทั้งหลายจะเป็นสุขเพราะเขาจะได้รับผลแห่งการกระทำของเขา
11. วิบัติแก่คนอธรรม ความร้ายจะตกแก่เขาเพราะว่าสิ่งใดที่มือเขาได้กระทำ เขาจะถูกกระทำเช่นกัน
12. ส่วนชนชาติของเรา เด็กๆเป็นผู้บีบบังคับเขาและผู้หญิงปกครองเหนือเขาโอ ชนชาติของเราเอ๋ย ผู้นำของเจ้าทำเจ้าให้ผิดและกระทำให้แนวทางของเจ้าสับสน
13. พระเจ้าทรงเข้าประทับสู้ความพระองค์ประทับยืนพิพากษาชนชาติของพระองค์
14. พระเจ้าทรงเข้าพิพากษาพวกผู้ใหญ่และเจ้านายชนชาติของพระองค์“เจ้าทั้งหลายนี่แหละซึ่งได้กลืนกินสวนองุ่นเสียของที่ริบมาจากคนจนก็อยู่ในเรือนของเจ้า
15. ซึ่งเจ้าได้บีบคั้นชนชาติของเราและได้บดบี้หน้าของคนจนนั้น เจ้าหมายความว่ากระไร” พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ
16. พระเจ้าตรัสว่าเพราะธิดาทั้งหลายของศิโยนนั้นก็ผยองและเดินคอยืดคอยาวตาของเขาชม้อยชม้ายเดินกระตุ้งกระติ้งขยับเท้าให้มีเสียงกรุ๋งกริ๋ง
17. พระเจ้าจะทรงให้เป็นชันนะตุที่ศีรษะของบรรดาธิดาของศิโยนและพระองค์จะทรงกระทำให้หน้าผากของเขาทั้งหลายโล้นไป
18. ในวันนั้นพระเจ้าจะทรงนำเอาเครื่องวิจิตรงดงามไปเสีย คือกำไลข้อมือ ปันจุเหร็จ ตุ้มวงเดือน