14. พระเจ้าทรงเข้าพิพากษาพวกผู้ใหญ่และเจ้านายชนชาติของพระองค์“เจ้าทั้งหลายนี่แหละซึ่งได้กลืนกินสวนองุ่นเสียของที่ริบมาจากคนจนก็อยู่ในเรือนของเจ้า
15. ซึ่งเจ้าได้บีบคั้นชนชาติของเราและได้บดบี้หน้าของคนจนนั้น เจ้าหมายความว่ากระไร” พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ
16. พระเจ้าตรัสว่าเพราะธิดาทั้งหลายของศิโยนนั้นก็ผยองและเดินคอยืดคอยาวตาของเขาชม้อยชม้ายเดินกระตุ้งกระติ้งขยับเท้าให้มีเสียงกรุ๋งกริ๋ง
17. พระเจ้าจะทรงให้เป็นชันนะตุที่ศีรษะของบรรดาธิดาของศิโยนและพระองค์จะทรงกระทำให้หน้าผากของเขาทั้งหลายโล้นไป
18. ในวันนั้นพระเจ้าจะทรงนำเอาเครื่องวิจิตรงดงามไปเสีย คือกำไลข้อมือ ปันจุเหร็จ ตุ้มวงเดือน
19. จี้ กำไลมือ ผ้าแถบ
20. ผ้ามาลา กำไลต้นแขน ผ้าคาดเอว หีบเครื่องน้ำอบ ตะกรุดพิสมร
21. แหวนตราและแหวนจมูก
22. เสื้องานและเสื้อคลุม ผ้าคลุมและกระเป๋าถือ
23. เสื้อผ้าโปร่ง เสื้อผ้าลินิน ผ้าโพกศีรษะและผ้าคลุมตัว
24. แทนน้ำอบจะมีแต่ความเน่าแทนผ้าคาดเอวจะมีเชือกแทนผมดัดจะมีแต่ศีรษะล้านแทนเสื้องามล้ำค่า จะคาดเอวด้วยผ้ากระสอบแทนความงดงาม จะมีแต่ความขายหน้า