7. และมวลประชาชาติทั้งสิ้นที่ต่อสู้กับอารีเอลทั้งหมดที่ต่อสู้กับเขาและกับที่กำบังเข้มแข็งของเขา และทำให้เขาทุกข์ใจจะเป็นเหมือนความฝัน คือนิมิตในกลางคืน
8. อย่างเมื่อคนหิวฝันว่าเขากำลังกินอยู่และตื่นขึ้นก็ยังหิวอยู่ไม่อิ่มหรือเหมือนเมื่อคนกระหายฝันว่า เขากำลังดื่มอยู่แล้วตื่นขึ้นมาอ่อนเปลี้ย คอของเขายังแห้งผากมวลประชาชาติทั้งสิ้นที่ต่อสู้กับภูเขาศิโยนก็จะเป็นเช่นนั้น
9. จงกระทำตัวให้งงงวยและอยู่ในสภาพงวยงงจงกระทำตัวให้บอดและเป็นคนตาบอดเขามึนเมา แต่ไม่ใช่ด้วยเหล้าองุ่นเขาโซเซ แต่ไม่ใช่ด้วยเมรัย
10. เพราะว่าพระเจ้าทรงเทอานุภาพแห่งความหลับสนิทลงเหนือเจ้าและปิดตา คือท่านผู้เผยพระวจนะของเจ้าแล้วนะและคลุมศีรษะ คือท่านผู้เล็งญาณของเจ้าไว้แล้วนะ
11. และแก่ท่านทั้งหลาย นิมิตนี้ทั้งสิ้นได้กลายเป็นเหมือนถ้อยคำในหนังสือที่ประทับตรา เมื่อคนให้แก่คนหนึ่งที่อ่านได้ กล่าวว่า “อ่านนี่ซี” เขาว่า “ข้าอ่านไม่ได้เพราะมีตราประทับ”
12. และเมื่อเขาให้หนังสือแก่คนหนึ่งที่อ่านไม่ได้ กล่าวว่า “อ่านนี่ซี” เขาว่า “ข้าไม่รู้หนังสือ”
13. และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“เพราะชนชาตินี้เข้ามาใกล้ด้วยปากของเขาและให้เกียรติเราด้วยริมฝีปากของเขาแต่เขาให้จิตใจของเขาห่างไกลจากเราเขายำเกรงเราเพียงแต่เหมือนเป็นบัญญัติของมนุษย์ที่ท่องจำกันมา
14. เพราะฉะนั้น ดูเถิด เราจะกระทำสิ่งมหัศจรรย์กับชนชาตินี้อีกประหลาดและอัศจรรย์สติปัญญาของคนมีปัญญาของเขาจะพินาศไปและความเข้าใจของคนที่เข้าใจจะถูกปิดบังไว้”
15. วิบัติแก่ผู้ที่พยายามซ่อนแผนงานของเขาไว้ลึกจากพระเจ้าซึ่งการกระทำของเขาอยู่ในความมืดผู้ซึ่งกล่าวว่า “ใครเห็นเรา ใครจำเราได้”
16. เจ้ากลับตาลปัตรเสียจะถือว่าช่างปั้นเท่ากับดินเหนียวและสิ่งที่ถูกสร้างจะพูดเรื่องผู้สร้างมันว่า“เขาไม่ได้สร้างข้า”หรือสิ่งที่ถูกปั้นขึ้นจะพูดเรื่องผู้ปั้นมันว่า“เขาไม่มีความเข้าใจอะไรเลย” อย่างนี้หรือ
17. ไม่ใช่อีกนิดหน่อยเท่านั้นหรือที่เลบานอนจะถูกเปลี่ยนให้เป็นสวนผลไม้และสวนผลไม้จะถือว่าเป็นป่า
18. ในวันนั้น คนหูหนวกจะได้ยินถ้อยคำของหนังสือและตาของคนตาบอดจะเห็นออกมาจากความคลุ้มและความมืดของเขา