1. ในวันนั้น พระเจ้าจะทรงลงโทษด้วยพระแสงอันแข็งกระด้างอันใหญ่ และอันแรงกล้าของพระองค์ต่อเลวีอาธานคือพญานาคที่หนีไปนั้น เลวีอาธาน พญานาคที่ขด และพระองค์จะทรงประหารมังกรที่อยู่ในทะเล
2. ในวันนั้น“สวนองุ่นอันแสนสุข จงร้องเพลงถึงสวนนั้น
3. เราคือพระเจ้า เป็นผู้รักษาดูแลมันเรารดน้ำมันอยู่ทุกขณะเกรงว่าผู้หนึ่งผู้ใดจะทำอันตรายมันเราจึงเฝ้ามันไว้ทั้งกลางคืนกลางวัน
4. เราไม่มีความพิโรธเราจะใคร่ให้มีหนามใหญ่หนามย่อยขึ้นมาสู้รบเราจะออกรบกับมันเราจะเผามันเสียด้วยกัน
5. หรือให้เขาเกาะอยู่กับการป้องกันของเราให้เขาทำศานติภาพกับเราให้เขาทำศานติภาพกับเรา”
6. ในวันข้างหน้า ยาโคบจะหยั่งรากอิสราเอลจะผลิดอกและแตกหน่อกระทำให้พิภพทั้งสิ้นมีผลเต็ม
7. พระองค์ทรงโบยตีเขาอย่างที่พระองค์โบยตีผู้ที่โบยตีเขาทั้งหลายหรือหรือเขาถูกฆ่าอย่างผู้ฆ่าเขาถูกฆ่า
8. ด้วยการขับไล่ ด้วยการกวาดไปเป็นเชลย พระองค์ทรงต่อสู้แย้งกับเขาพระองค์ทรงกวาดเขาไปด้วยลมดุเดือดของพระองค์ในวันแห่งลมตะวันออก
9. เพราะฉะนั้น จะลบมลทินกรรมชั่วของยาโคบอย่างนี้แหละและนี่จะเป็นผลเต็มขนาดในการปลดบาปของเขาคือเมื่อเขาทำศิลาทั้งสิ้นของแท่นบูชาให้เป็นเหมือนหินดินสอพอง ที่ถูกบดเป็นชิ้นๆจะไม่มีอาเช-รา24หรือแท่นเครื่องหอมตั้งอยู่ได้
10. เพราะเมืองมีป้อมก็มีอยู่โดดเดี่ยวที่อาศัยก็เริศร้างถูกทอดทิ้งอย่างกับถิ่นทุรกันดารลูกวัวหากินอยู่ที่นั่นมันนอนลงที่นั่นและทึ้งกิ่งไม้
11. เมื่อกิ่งนั้นแห้ง มันก็หักพวกผู้หญิงก็มาเอามันไปก่อไฟเพราะนี่เป็นชนชาติที่ไร้ความเข้าใจเพราะฉะนั้น ผู้ที่ทรงสร้างเขาก็จะไม่สงสารเขาผู้ที่ทรงปั้นเขาจะไม่ทรงสำแดงพระคุณแก่เขา
12. ในวันนั้น ตั้งแต่แม่น้ำยูเฟรติส ไปจนถึงลำธารอียิปต์ พระเจ้าจะทรงนวดเอาข้าว โอ ประชาชนอิสราเอลเอ๋ย เจ้าจะถูกเก็บรวมเข้ามาทีละคนๆ
13. และในวันนั้นเขาจะเป่าเขาสัตว์ใหญ่ และบรรดาผู้ที่กำลังพินาศอยู่ในแผ่นดินอัสซีเรีย และบรรดาผู้ถูกขับไล่ออกไปยังแผ่นดินอียิปต์จะมานมัสการพระเจ้า บนภูเขาบริสุทธิ์ที่เยรูซาเล็ม