2. และจะเป็นอย่างนั้นต่อปุโรหิตอย่างเป็นกับประชาชนต่อนายของเขา อย่างเป็นกับทาสต่อนายผู้หญิงของเขา อย่างเป็นกับสาวใช้ต่อผู้ขาย อย่างเป็นกับผู้ซื้อต่อผู้ยืม อย่างเป็นกับผู้ให้ยืมต่อลูกหนี้ อย่างเป็นกับเจ้าหนี้
3. โลกจะถูกทิ้งร้างอย่างสิ้นเชิง และถูกปล้นหมดสิ้นเพราะพระเจ้าได้ตรัสพระวจนะนี้แล้ว
4. โลกก็ไว้ทุกข์และเหี่ยวแห้งไปพิภพก็อ่อนระทวยและเหี่ยวแห้งคนสูงศักดิ์ของโลกก็อ่อนระทวยไป
5. โลกนี้มีราคีเพราะผู้อาศัยในนั้นเพราะเขาทั้งหลายละเมิดต่อบทบัญญัติได้ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ได้หักพันธสัญญานิรันดร์นั้น
6. เพราะฉะนั้น คำสาปก็กลืนโลกและผู้ที่อาศัยในนั้นก็มีกรรมชั่วเพราะฉะนั้น ผู้อาศัยของโลกจึงถูกเผาผลาญมีคนเหลือน้อย
7. เหล้าองุ่นก็ไว้ทุกข์เถาองุ่นก็อ่อนระทวยจิตใจที่รื่นเริงทั้งปวงก็ถอนหายใจ
8. เสียงสนุกสนานของรำมะนาก็เงียบเสียงของผู้เบิกบานก็หยุดเสียเสียงสนุกสนานของพิณเขาคู่ก็เงียบ
9. เขาไม่ดื่มเหล้าองุ่นพร้อมกับการร้องเพลงอีกเมรัยก็เป็นของขมแก่ผู้ที่ดื่ม
10. เมืองที่จลาจลแตกหักเสียแล้วบ้านทุกหลังก็ปิดหมดไม่ให้ใครเข้าไป
11. มีเสียงร้องที่กลางถนนด้วยเรื่องเหล้าองุ่นความชื่นบานทั้งสิ้นก็เยือกเย็นลงแล้วความยินดีของแผ่นดินก็หายสูญไป
12. เหลือความร้างเปล่าอยู่ในเมืองประตูเมืองก็ถูกทุบทำลาย
13. เพราะจะเป็นเช่นนี้อยู่ท่ามกลางโลกท่ามกลางชนชาติทั้งหลายอย่างกับเมื่อต้นมะกอกเทศถูกเขย่าอย่างเมื่อการเก็บเล็มตามเถาองุ่นสิ้นลง
14. เขาทั้งหลายเปล่งเสียงของเขาขึ้น เขาร้องเพลงด้วยความชื่นบานเขาโห่ร้องจากตะวันตก ฉลองความโอ่อ่าตระการของพระเจ้า
15. เพราะฉะนั้น ในทางตะวันออกจงถวายพระสิริแก่พระเจ้าในแผ่นดินชายทะเล ถวายแด่พระนามแห่งพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของอิสราเอล
16. ตั้งแต่ที่สุดปลายโลกเราได้ยินเสียงเพลงสรรเสริญว่าศักดิ์ศรีจงมีแก่ผู้ชอบธรรมแต่ข้าพเจ้าว่า “ข้าพเจ้าก็ผ่ายผอมข้าพเจ้าก็ผ่ายผอม วิบัติแก่ข้าพเจ้าเพราะคนทรยศประพฤติอย่างทรยศคนทรยศประพฤติอย่างทรยศยิ่ง”
17. โอ ชาวแผ่นดินโลกเอ๋ยความสยดสยองและหลุมพราง และกับก็มาทันเจ้าแล้ว