3. ผู้ครองเมืองของเจ้าทั้งหมดหนีกันไปแล้วเขาถูกจับได้โดยไม่มีคันธนูชายฉกรรจ์ของเจ้าทุกคนถูกจับแม้ว่าเขาได้หนีไปไกลแล้ว
4. เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงว่า“อย่ามองข้าพเจ้าให้ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาอย่างขมขื่นอย่าอุตส่าห์เล้าโลมข้าพเจ้าเลยเหตุด้วยการทำลายชนชาติของข้าพเจ้า”
5. เพราะพระเจ้าจอมโยธาทรงมีวันหนึ่งเป็นวาระจลาจล วาระเหยียบย่ำ และวาระยุ่งเหยิงในที่ลุ่มแห่งนิมิตคือการพังกำแพงลงและโห่ร้องให้แก่ภูเขา
6. เอลามหยิบแล่งธนูกับรถรบและพลและพลม้าและคีร์ก็เผยโล่
7. ที่ลุ่มที่ดีที่สุดของท่านเต็มไปด้วยรถรบและพลม้าก็เข้าประจำที่ประตูเมือง