10. และท่านก็นับเรือนของเยรูซาเล็ม และท่านก็พังเรือนมาเสริมกำแพงเมือง
11. ท่านทำที่ขังน้ำไว้ระหว่างกำแพงทั้งสอง เพื่อรับน้ำของสระเก่า แต่ท่านมิได้มองดูผู้ที่ได้ทรงบันดาลเหตุ และมิได้เอาใจใส่ผู้ทรงวางแผนงานนี้ไว้นานมาแล้ว
12. ในวันนั้น พระเจ้าจอมโยธาทรงเรียกให้ร่ำไห้และคร่ำครวญให้มีศีรษะโล้นและให้คาดตัวด้วยผ้ากระสอบ
13. และ ดูเถิด มีความชื่นบานและความยินดีมีการฆ่าวัวและฆ่าแกะมีการกินเนื้อและดื่มเหล้าองุ่น“ให้เรากินและดื่มเถิดเพราะว่าพรุ่งนี้เราจะตาย”
14. พระเจ้าจอมโยธาได้ทรงสำแดงพระองค์ในหูของข้าพเจ้าว่าแน่ทีเดียวที่จะไม่ลบมลทินบาปอันนี้ให้เจ้าจนกว่าเจ้าจะตาย”พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้
15. พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า “ไปเถิด ไปหาพนักงานคนนี้ ไปยังเชบนา ผู้ดูแลราชสำนัก และจงพูดกับเขาว่า
16. เจ้ามีสิทธิ์อะไรที่นี่ และเจ้ามีใครอยู่ที่นี่ เจ้าจึงสกัดอุโมงค์ที่นี่เพื่อตัวเจ้าเอง สกัดอุโมงค์ในที่สูง และสลักที่อยู่สำหรับตนเองในศิลา
17. ดูเถิด เจ้าคนแข็งแรงเอ๋ย พระเจ้าจะทรงเหวี่ยงเจ้าออกไปอย่างแรง พระองค์จะฉวยเจ้าให้แน่น
18. และม้วนเจ้า และขว้างเจ้าไปอย่างลูกบอลล์ยังแผ่นดินกว้าง เจ้าจะตายที่นั่น และที่นั่นจะมีรถรบอันตระการของเจ้า เจ้าผู้เป็นที่อดสูแก่เรือนนายของเจ้า