บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

อิส‌ยาห์ 22 ฉบับ1971 (TH1971)

ครุ‍วาท​เกี่ยว‍กับ​ที่​ลุ่ม​แห่ง​นิมิต

1. ครุ‍วาท​เกี่ยว‍กับ​ที่​ลุ่ม​แห่ง​นิมิตที่​เจ้า​ได้​ขึ้น​ไป เจ้า​ทุก‍คนที่​บน​หลัง‍คา‍เรือน​นั้น เป็น​เรื่อง​อะไร​กัน

2. เจ้า​ผู้‍เป็น​เมือง​ที่​เต็ม​ด้วย​การ‍โห่‍ร้องเมือง​ที่​อึก‌ทึก​ครึก‌โครม นคร​ที่​เต้น‍โลดผู้​ที่​ถูก​ฆ่า​ของ​เจ้า​มิ‍ได้​ถูก​ฆ่า​ด้วย​ดาบหรือ​ตาย​ใน​สง‌คราม

3. ผู้‍ครอง‍เมือง​ของ​เจ้า​ทั้ง‍หมด​หนี​กัน​ไป​แล้วเขา​ถูก​จับ​ได้​โดย​ไม่‍มี​คัน‍ธนูชาย‍ฉกรรจ์​ของ​เจ้า​ทุก‍คน​ถูก​จับแม้​ว่า​เขา​ได้​หนี​ไป​ไกล​แล้ว

4. เพราะ‍ฉะนั้น ข้าพ‌เจ้า​จึง​ว่า“อย่า​มอง​ข้าพ‌เจ้าให้​ข้าพ‌เจ้า​หลั่ง​น้ำ‍ตา​อย่าง​ขม‍ขื่นอย่า​อุต‌ส่าห์​เล้า‍โลม​ข้าพ‌เจ้า​เลยเหตุ​ด้วย​การ‍ทำ‌ลาย​ชน‍ชาติ​ของ​ข้าพ‌เจ้า”

5. เพราะ​พระ‍เจ้า​จอม‍โย‌ธา​ทรง‍มี​วัน‍หนึ่งเป็น​วาระ​จลา‌จล วาระ​เหยียบ‍ย่ำ และ​วาระ​ยุ่ง‍เหยิงใน​ที่​ลุ่ม​แห่ง​นิมิตคือ​การ‍พัง​กำ‌แพง​ลงและ​โห่‍ร้อง​ให้​แก่​ภูเขา

6. เอ‌ลาม​หยิบ​แล่ง‍ธนูกับ​รถ‍รบ​และ​พล​และ​พล‍ม้าและ​คีร์​ก็​เผย​โล่

7. ที่​ลุ่ม​ที่‍ดี​ที่‍สุด​ของ​ท่าน​เต็ม​ไป​ด้วย​รถ‍รบและ​พล‍ม้า​ก็​เข้า​ประ‌จำ​ที่​ประ‌ตู​เมือง

8. พระ‍องค์​ทรง‍เอา​สิ่ง​ปิด‍บัง​ยู‌ดาห์​ไป​เสีย​แล้วใน​วัน‍นั้น ท่าน​ได้​มอง​ที่​ศาส‌ตรา‌วุธ​แห่ง​เรือน​พนา

9. ได้​เห็น​ช่อง‍โหว่​แห่ง​นคร​ดา‌วิด​ว่า​มี​หลาย​แห่ง แล้ว​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ก็​เก็บ​น้ำ​ใน​บ่อ‍ล่าง

10. และ​ท่าน​ก็​นับ​เรือน​ของ​เย‌รู‌ซา‌เล็ม และ​ท่าน​ก็​พัง​เรือน​มา​เสริม​กำ‌แพง​เมือง

11. ท่าน​ทำ​ที่​ขัง‍น้ำ​ไว้​ระหว่าง​กำ‌แพง​ทั้ง‍สอง เพื่อ​รับ​น้ำ​ของ​สระ​เก่า แต่​ท่าน​มิ‍ได้​มอง​ดู​ผู้​ที่​ได้​ทรง​บัน‌ดาล​เหตุ และ​มิ‍ได้​เอา​ใจ​ใส่​ผู้​ทรง​วาง​แผน‍งาน​นี้​ไว้​นาน​มา​แล้ว

12. ใน​วัน‍นั้น พระ‍เจ้า​จอม‍โย‌ธาทรง​เรียก​ให้​ร่ำ‍ไห้​และ​คร่ำ‍ครวญให้​มี​ศีรษะ‍โล้น​และ​ให้​คาด‍ตัว​ด้วย​ผ้า‍กระ‌สอบ

13. และ ดู‍เถิด มี​ความ​ชื่น‍บาน​และ​ความ​ยินดีมี​การ‍ฆ่า​วัว​และ​ฆ่า​แกะมี​การ‍กิน​เนื้อ​และ​ดื่ม‍เหล้า‍องุ่น“ให้​เรา​กิน​และ​ดื่ม​เถิดเพราะ‍ว่า​พรุ่ง‍นี้​เรา​จะ​ตาย”

14. พระ‍เจ้า​จอม​โย‌ธา​ได้​ทรง‍สำ‌แดง​พระ‍องค์ใน​หู​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ว่าแน่​ที‍เดียว​ที่​จะ​ไม่​ลบ​มล‌ทิน​บาป​อัน​นี้​ให้​เจ้าจน​กว่า​เจ้า​จะ​ตาย”พระ‍เจ้า​จอม‍โย‌ธา​ตรัส​ดัง‍นี้

จัด​เอ‌ลี‌ยา‌คิม​เข้า​แทน​เชบ‌นา

15. พระ‍เจ้า​จอม‍โย‌ธา​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า “ไป‍เถิด ไป​หา​พนัก‍งาน​คน​นี้ ไป​ยัง​เชบ‌นา ผู้​ดูแล​ราช​สำ‌นัก และ​จง​พูด​กับ​เขา​ว่า

16. เจ้า​มี​สิทธิ์​อะไร​ที่‍นี่ และ​เจ้า​มี​ใคร​อยู่​ที่‍นี่ เจ้า​จึง​สกัด​อุโมงค์​ที่‍นี่​เพื่อ​ตัว​เจ้า​เอง สกัด​อุโมงค์​ใน​ที่‍สูง และ​สลัก​ที่‍อยู่​สำ‌หรับ​ตน‍เอง​ใน​ศิลา

17. ดู‍เถิด เจ้า​คน​แข็ง‍แรง​เอ๋ย พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​เหวี่ยง​เจ้า​ออก​ไป​อย่าง​แรง พระ‍องค์​จะ​ฉวย​เจ้า​ให้​แน่น

18. และ​ม้วน​เจ้า และ​ขว้าง​เจ้า​ไป​อย่าง​ลูก‍บอลล์​ยัง​แผ่น‍ดิน​กว้าง เจ้า​จะ​ตาย​ที่‍นั่น และ​ที่‍นั่น​จะ​มี​รถ‍รบ​อัน​ตระ‌การ​ของ​เจ้า เจ้า​ผู้​เป็น​ที่​อดสู​แก่​เรือน​นาย​ของ​เจ้า

19. เรา​จะ​ผลัก​เจ้า​ออก​ไป​จาก​ตำ‌แหน่ง​ของ​เจ้า และ​เจ้า​จะ​ถูก​ดึง​ลง​มา​จาก​หน้า‍ที่​ของ​เจ้า

20. ใน​วัน‍นั้น เรา​จะ​เรียก​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​เรา คือ​เอ‌ลี‌ยา‌คิม บุตร‍ชาย​ฮิล‌คี‌ยาห์

21. เรา​จะ​เอา​เสื้อ‍ยศ​ของ​เจ้า​มา​สวม​ให้​เขา และ​จะ​เอา​ผ้า‍คาด​ของ​เจ้า​คาด​เขา​ไว้ และ​จะ​มอบ​อำ‌นาจ​ปก‍ครอง​ของ​เจ้า​ไว้​ใน​มือ​ของ​เขา และ​เขา​จะ​เป็น​ดัง​บิดา​แก่​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม และ​แก่​เชื้อ‍วงศ์​ยู‌ดาห์

22. และ​เรา​จะ​วาง​ลูก​กุญ‌แจ​ของ​วัง​ดา‌วิด​ไว้​บน​บ่า​ของ​เขา เขา​จะ​เปิด​และ​ไม่‍มี​ผู้‍ใด​ปิด เขา​จะ​ปิด​และ​ไม่​มี​ผู้‍ใด​เปิด

23. และ​เรา​จะ​ตอก​เขา​ไว้ เหมือน​ตอก​หมุด​ใน​ที่​มั่น‍คง และ​เขา​จะ​เป็น​ที่‍นั่ง​มี​เกียรติ​แก่​เชื้อ‍วงศ์​บิดา​ของ​เขา

24. และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​จะ​แขวน​ไว้​บน​ตัว​เขา ซึ่ง​น้ำ‍หนัก​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เชื้อ‍วงศ์​บิดา​ของ​เขา ลูก‍หลาน​ผู้​สืบ‍สาย ภาชนะ​เล็กๆ​ทุก​ชิ้น ตั้ง‍แต่​ถ้วย​จน​ถึง​เหยือก​ทั้ง‍สิ้น

25. พระ‍เจ้า​จอม‍โย‌ธา​ตรัส​ว่า ใน​วัน‍นั้น​หมุด​ที่​ปัก​แน่น​อยู่​ใน​ที่​มั่น‍คง​จะ​หลุด มัน​จะ​ถูก​โค่น​ลง​และ​ตก​ลง​มา และ​ภาระ​ที่​อยู่​บน​นั้น​จะ​ถูก​ตัด​ออก เพราะ​พระ‍เจ้า​ได้​ตรัส​ไว้​แล้ว”