1. เฮ้ย แผ่นดินแห่งปีกที่กระหึ่มซึ่งอยู่เลยแม่น้ำแห่งเอธิโอเปีย
2. ซึ่งส่งทูตไปโดยทางทะเลโดยเรือต้นกกบนน้ำเจ้าผู้สื่อสารที่รวดเร็วเอ๋ย จงไปยังประชาชาติที่คนร่างสูงและเกลี้ยงเกลายังชนชาติที่เขากลัวทั้งใกล้และไกลยังประชาชาติที่เข้มแข็งและมักชนะซึ่งแผ่นดินของเขามีแม่น้ำแบ่ง
3. ท่านทั้งปวงผู้เป็นชาวพิภพท่านอาศัยอยู่บนแผ่นดินโลกเมื่อมีอาณัติสัญญายกขึ้นบนภูเขาจงมองดูเมื่อมีเสียงเขาสัตว์เป่า จงฟัง
4. เพราะพระเจ้าตรัสแก่ข้าพเจ้าดังนี้ว่า“เราจะค่อยๆมองจากที่อาศัยของเราเหมือนความร้อนที่กระจ่างอยู่ในแสงแดดเหมือนอย่างเมฆแห่งน้ำค้างในความร้อนของฤดูเกี่ยว”
5. เพราะก่อนถึงฤดูเกี่ยว เมื่อดอกบานพ้นไปแล้วและดอกกลายเป็นผลองุ่นกำลังสุกพระองค์จะทรงตัดกิ่งออกด้วยขอลิดแขนงพระองค์จะทรงโค่นกิ่งสาขานั้นเสีย
6. และเขาทั้งหลายจะถูกทิ้งไว้ทั้งหมดให้แก่เหยี่ยวที่อยู่บนภูเขาและแก่สัตว์แห่งแผ่นดินโลกและนกกินเหยื่อจะกินเสียในฤดูร้อนและบรรดาสัตว์ทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลกจะกินเสียในฤดูหนาว
7. ในครั้งนั้น เขาจะนำของกำนัลมาถวายแด่พระเจ้าจอมโยธาจากชนชาติที่คนร่างสูงและเกลี้ยงเกลาจากชนชาติที่เขากลัวทั้งใกล้และไกลจากประชาชาติที่เข้มแข็งและมักชนะซึ่งแผ่นดินของเขามีแม่น้ำแบ่งยังสถานที่แห่งพระนามของพระเจ้าจอมโยธา คือภูเขาศิโยน