21. จงเตรียมสังหารลูกๆของเขาเถิดเพราะกรรมชั่วแห่งบิดาของเขาเกรงว่าเขาทั้งหลายจะลุกขึ้นเป็นเจ้าของโลกและกระทำให้พื้นโลกเต็มไปด้วยหัวเมือง”
22. พระเจ้าจอมโยธา ตรัสว่า “เราจะลุกขึ้นสู้กับเขา และจะตัดชื่อกับคนที่เหลืออยู่เสียจากบาบิโลน และตัดลูกหลานและพงศ์พันธุ์เสีย” พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
23. “และเราจะกระทำให้เป็นกรรมสิทธิ์ของอีกาบ้าน และเป็นสระน้ำ และจะกวาดด้วยไม้กวาดแห่งการทำลาย” พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ
24. พระเจ้าจอมโยธาได้ทรงปฏิญาณว่า‘เรากะแผนงานไว้อย่างไรก็จะเป็นไปอย่างนั้นและเราได้มุ่งหมายไว้อย่างไรก็จะเกิดขึ้นอย่างนั้น
25. คือว่าเราจะตีคนอัสซีเรียในแผ่นดินของเราให้ย่อยยับไปและบนภูเขาของเรา เหยียบย่ำเขาไว้และแอกของเขานั้นจะพรากไปจากเขาทั้งหลายและภาระของเขานั้นจากบ่าของเขาทั้งหลาย”
26. นี่เป็นความมุ่งหมายที่มุ่งหมายไว้เกี่ยวกับแผ่นดินโลกทั้งสิ้นและนี่เป็นพระหัตถ์ซึ่งเหยียดออกเหนือบรรดาประชาชาติทั้งสิ้น
27. เพราะพระเจ้าจอมโยธาทรงมุ่งไว้แล้วผู้ใดเล่าจะลบล้างเสียได้พระหัตถ์ของพระเจ้าทรงเหยียดออกและผู้ใดจะหันให้กลับได้
28. ในปีที่กษัตริย์อาหัสสิ้นพระชนม์ ครุวาทนี้มีมาว่า
29. “ประเทศฟีลิสเตียเอ๋ย เจ้าทุกคนอย่าเปรมปรีดิ์ไปเลยว่าตะบองซึ่งตีเจ้านั้นหักเสียแล้วเพราะงูทับทางจะออกมาจากรากเง่าของงูและผลของมันจะเป็นงูแมวเซา
30. และลูกหัวปีของคนยากจนจะมีอาหารกินและคนขัดสนจะนอนลงอย่างปลอดภัยแต่เราจะฆ่ารากเง่าของเจ้าด้วยการกันดารอาหารและคนที่เหลืออยู่ของเจ้าจะถูกสังหารเสีย
31. ประตูเมืองเอ๋ย พิลาปร่ำไห้ซิ กรุงเอ๋ย จงร้องไห้ประเทศฟีลิสเตียเอ๋ย เจ้าทุกคนจงละลายเสียในความกลัวเพราะควันออกมาจากอุดรและไม่มีคนล้าหลังในแถวของเขาเลย”
32. จะตอบทูตของประชาชาตินั้นว่าอย่างไรก็ว่า “พระเจ้าได้ทรงสถาปนาศิโยนและผู้ถูกข่มใจในชนชาติของพระองค์ได้พบที่ลี้ภัยในที่นั้น”