11. ความโอ่อ่าของเจ้าถูกนำลงมาถึงแดนคนตายและเสียงพิณของเจ้าตัวหนอนจะเป็นที่นอนอยู่ใต้ตัวเจ้าและตัวหนอนจะเป็นผ้าห่มของเจ้า
12. “โอ ดาวประจำกลางวันเอ๋ย พ่อโอรสแห่งพระอรุณเจ้าร่วงลงมาจากฟ้าสวรรค์แล้วซิเจ้าถูกตัดลงมายังพื้นดินอย่างไรหนอเจ้าผู้กระทำให้บรรดาประชาชาติตกต่ำน่ะ
13. เจ้ารำพึงในใจของเจ้าว่า‘ข้าจะขึ้นไปยังฟ้าสวรรค์เหนือดวงดาวทั้งหลายของพระเจ้าข้าจะตั้งพระที่นั่งของข้า ณ ที่สูงนั้นข้าจะนั่งบนขุนเขาชุมนุมสถาน13ณ ที่อุดรไกล
14. ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูงของเมฆข้าจะกระทำตัวของข้าเหมือนองค์ผู้สูงสุด’
15. แต่เจ้าถูกนำลงมาสู่แดนคนตายยังที่ลึกของปากแดน
16. บรรดาผู้ที่เห็นเจ้าจะเพ่งดูเจ้าและจะพิจารณาเจ้าว่า‘ชายคนนี้หรือที่ทำให้โลกสั่นสะเทือนผู้เขย่าราชอาณาจักรทั้งหลาย
17. ผู้ที่ได้กระทำให้โลกเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดารและคว่ำหัวเมืองของโลกเสียผู้ไม่ยอมให้เชลยกลับไปบ้านของเขา’
18. พระราชาทั้งสิ้นของบรรดาประชาชาตินอนอยู่อย่างมีเกียรติต่างก็อยู่ในอุโมงค์ของตน