6. จงพิลาปร่ำไห้ซิ เพราะวันแห่งพระเจ้ามาใกล้แล้ววันนั้นจะมา เป็นการทำลาย จากองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
7. เพราะฉะนั้น ทุกๆมือก็จะอ่อนเปลี้ยและจิตใจของทุกคนก็จะละลายไป
8. และเขาทั้งหลายจะตกใจกลัวความเจ็บและความปวดจะเกาะเขาเขาจะทุรนทุรายดั่งหญิงกำลังคลอดบุตรเขาจะมองตากันอย่างตกตะลึงหน้าของเขาแดงเป็นแสงไฟ
9. ดูเถิด วันของพระเจ้าจะมาดุร้ายด้วยความพิโรธและความโกรธอันเกรี้ยวกราดที่จะกระทำให้แผ่นดินโลก12เป็นที่ร้างเปล่าและเพื่อจะทำลายคนบาปของโลกเสียจากโลก
10. เพราะดวงดาวแห่งฟ้าสวรรค์ และหมู่ดาวในนั้นจะไม่ทอแสงของมันดวงอาทิตย์ก็จะมืดเมื่อเวลาขึ้นและดวงจันทร์จะไม่ส่องแสงของมัน
11. เราจะลงโทษโลกเพราะความชั่วร้ายและคนอธรรมเพราะความบาปผิดของเขาเราจะกระทำให้ความเย่อหยิ่งของคนจองหองสิ้นสุดและปราบความยโสของคนโหดร้าย
12. เราจะกระทำให้หาคนยากเสียยิ่งกว่าหาทองคำนพคุณและหามนุษย์ได้ยากยิ่งกว่าหาทองคำแห่งโอฟีร์
13. เพราะฉะนั้น เราจะกระทำให้ฟ้าสวรรค์สั่นสะเทือนและแผ่นดินโลกจะสะท้านพลัดจากที่ของมันโดยพระพิโรธของพระเจ้าจอมโยธาในวันแห่งความโกรธอันเกรี้ยวกราดของพระองค์
14. คนทุกคนจะหันเข้าสู่ชนชาติของตนเองและคนทุกคนจะหนีไปยังแผ่นดินของตนเองดั่งละมั่งที่ถูกล่าหรือเหมือนแกะที่ไม่มีผู้รวมฝูง
15. ถ้าเขาพบใครเข้าก็จะถูกแทงทะลุและถ้าใครถูกจับก็จะล้มลงด้วยดาบ