17. จงฝึกกระทำดีจงแสวงหาความยุติธรรมจงบรรเทาผู้ถูกบีบบังคับจงป้องกันให้ลูกกำพร้าพ่อจงสู้ความเพื่อหญิงม่าย
18. พระเจ้าตรัสว่า“มาเถิด ให้เราสู้ความกันถึงบาปของเจ้าเหมือนสีแดงเข้มก็จะขาวอย่างหิมะถึงมันจะแดงอย่างผ้าแดงก็จะกลายเป็นอย่างขนแกะ
19. ถ้าเจ้าเต็มใจและเชื่อฟังเจ้าจะได้กินผลดีแห่งแผ่นดิน
20. แต่ถ้าเจ้าปฏิเสธและกบฏเจ้าจะเป็นเหยื่อของคมดาบเพราะว่าพระโอษฐ์ของพระเจ้าได้ตรัสแล้ว”
21. เมืองที่ซื่อสัตย์กลายเป็นแพศยาเสียแล้วหนอคือเธอที่เคยเปี่ยมด้วยความยุติธรรมความชอบธรรมเคยพำนักอยู่ในเธอแต่เดี๋ยวนี้ผู้กระทำฆาตกรรมพำนักอยู่
22. เงินของเจ้าได้กลายเป็นขี้เงินไปแล้วเหล้าองุ่นของเจ้าปนน้ำแล้ว
23. เจ้านายของเจ้าเป็นพวกกบฏและเป็นเพื่อนของโจรทุกคนรักสินบนและวิ่งตามของกำนัลเขามิได้ป้องกันให้ลูกกำพร้าพ่อและคดีของหญิงม่ายก็ไม่มาถึงเขา
24. ฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าคือพระเจ้าจอมโยธาผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ของอิสราเอลตรัสว่า“ดูเถิด เราจะระบายความโกรธของเราเหนือศัตรูของเราและแก้แค้นข้าศึกของเราเสียเอง
25. เราจะหันมือของเรามาสู้เจ้าและจะถลุงไล่ขี้แร่ของเจ้าออกเสียอย่างกับล้างด้วยน้ำด่างและเอาของเจือปนของเจ้าออกให้หมด
26. และเราจะคืนผู้พิพากษาของเจ้าให้ดังเดิมและคืนที่ปรึกษาของเจ้าอย่างกับตอนแรกภายหลัง เขาจะเรียกเจ้าว่านครแห่งความชอบธรรมนครซื่อสัตย์”
27. ศิโยนจะรับการไถ่ด้วยความยุติธรรมและบรรดาคนในนครที่กลับใจจะรับการไถ่ด้วยความชอบธรรม
28. แต่พวกกบฏและพวกคนบาปจะถูกทำลายด้วยกันและบรรดาคนเหล่านั้นที่ละทิ้งพระเจ้าจะถูกล้างผลาญ