1. โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ยจงฟังถ้อยคำนี้ซึ่งเราคร่ำครวญถึงเจ้าว่า
2. “พรหมจารีอิสราเอลล้มลงแล้ว และจะไม่ลุกขึ้นอีกถูกทิ้งไว้บนแผ่นดินของเธอไม่มีผู้ใดพยุงเธอขึ้นอีก”
3. เพราะว่าพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“เมืองที่มีคนออกไปพันหนึ่งจะเหลือกลับมาหนึ่งร้อยคนและซึ่งมีออกไปหนึ่งร้อยคนจะเหลือสิบคน แก่พงศ์พันธุ์ของอิสราเอล”
4. เพราะพระเจ้าตรัสแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลดังนี้ว่า“จงแสวงหาเราและดำรงชีวิตอยู่
5. แต่อย่าแสวงหาเบธเอลและอย่าเข้าไปในกิลกาลหรือข้ามไปยังเบเออร์เชบาเพราะว่ากิลกาลจะต้องตกไปเป็นเชลยเป็นแน่และเบธเอลก็จะศูนย์ไป”
6. จงแสวงหาพระเจ้าและดำรงชีวิตอยู่เกรงว่าพระองค์จะทรงพลุ่งออกมาอย่างไฟในพงศ์พันธุ์โยเซฟไฟจะเผาผลาญ และไม่มีผู้ใดดับให้เบธเอลได้
7. โอ เจ้าทั้งหลายผู้เปลี่ยนความยุติธรรมให้ขมอย่างบอระเพ็ดและเหวี่ยงความชอบธรรมลงสู่พื้นดิน
8. พระองค์ผู้ทรงสร้างดาวลูกไก่และดาวไถและเป็นผู้ทรงกลับความมืดทึบให้เป็นรุ่งเช้าและทรงกระทำกลางวันให้มืดเป็นกลางคืนผู้ทรงเรียกน้ำทะเลมาและโปรยน้ำนั้นลงบนพื้นพิภพพระเยโฮวาห์คือพระนามของพระองค์
9. ผู้ทรงกระทำให้ความพินาศแวบเข้าสู่ผู้แข็งแรงความพินาศจึงเข้าสู่ป้อมปราการ
10. เขาทั้งหลายเกลียดผู้ที่กล่าวเตือนที่ประตูเมืองและเขาทั้งหลายสะอิดสะเอียนผู้ที่พูดความจริง
11. เพราะว่าเขาทั้งหลายเหยียบย่ำคนยากจนและเอาส่วยข้าวสาลีไปเสียจากเขาเจ้าจึงสร้างตึกด้วยศิลาสกัดแต่เจ้าจะไม่ได้อยู่ในตึกนั้นเจ้าทำสวนองุ่นที่ร่มรื่นแต่เจ้าจะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นจากสวนนั้น
12. เพราะเรารู้ว่าการทรยศของเจ้ามีเท่าใดและบาปของเจ้ามากมายสักเท่าใดเจ้าทั้งหลายผู้ข่มใจคนชอบธรรม ผู้รับสินบนและขับไล่คนขัดสนออกไปเสียจากประตูเมือง