บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

อพ‌ยพ 32 ฉบับ1971 (TH1971)

วัว​ทอง‍คำ

1. เมื่อ​ประ‌ชา‍ชน​เห็น​โม‌เสส​ล่า‍ช้า​อยู่ ไม่​ลง​มา​จาก​ภูเขา จึง​ได้​พา‍กัน​มา​หา​อา‌โรน เรียน​ว่า “ลุก‍ขึ้น ขอ​ท่าน​สร้าง​พระ​ให้​แก่​พวก​ข้าพ‌เจ้า ซึ่ง​จะ​นำ​พวก​ข้าพ‌เจ้า​ไป ด้วย​ว่า​โม‌เสส​คน​นี้​ที่​ได้​นำ ข้าพ‌เจ้า​ออก​มา​จาก​ประ‌เทศ​อียิปต์​เป็น​อะไร​ไป​เสีย​แล้ว ข้าพ‌เจ้า​ไม่​ทราบ”

2. ฝ่าย​อา‌โรน​ได้​กล่าว​แก่​เขา​ว่า “จง​ปลด​ตุ้ม‍หู​ทอง‍คำ​ออก​จาก​หู​ภรรยา และ​หู​บุตร​ชาย​หญิง​ของ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​แล้ว​นำ​มา​ให้​เรา​เถิด”

3. ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍ปวง​จึง​ได้​ปลด​ตุ้ม‍หู​ทอง‍คำ​จาก​หู​ของ ตน​มา​มอบ​ให้​กับ​อา‌โรน

4. เมื่อ​อา‌โรน​ได้​รับ​ทอง‍คำ​จาก​มือ​เขา​แล้ว จึง​ใช้​เครื่อง​มือ​สลัก​หล่อ​รูป​เป็น​โค​หนุ่ม แล้ว​เขา​ทั้ง​หลาย​ประ‌กาศ​ว่า “โอ อิส‌รา‌เอล สิ่ง​เหล่า‍นี้​แหละ​เป็น​พระ​ของ​เจ้า ซึ่ง​นำ​เจ้า​ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์”

5. เมื่อ​อา‌โรน​ได้​ยิน​ดัง‍นั้น​แล้ว จึง​สร้าง​แท่น‍บูชา​ไว้ ตรง​หน้า​รูป​โค‍หนุ่ม​นั้น แล้ว​อา‌โรน​ประ‌กาศ​ว่า “พรุ่ง‍นี้​จะ​เป็น​วัน​เทศ‌กาล​เลี้ยง​ถวาย​พระ‍เจ้า”

6. ครั้น​รุ่ง‍ขึ้น​เขา​ก็​ตื่น​ขึ้น​แต่​เช้า‍มืด​ถวาย​เครื่อง​เผา‍บูชา และ​นำ​เครื่อง​ศานติ​บูชา​มา ประ‌ชา‍ชน​ก็​นั่ง‍ลง​กิน​และ​ดื่ม​แล้ว​ก็​ลุก‍ขึ้น​เล่น​สนุก กัน

7. ฝ่าย​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “เจ้า​จง​ลง​ไป​เถิด ด้วย​ว่า​ชน‍ชาติ​ของ​เจ้า​ซึ่ง​เจ้า​ได้​นำ‍ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​นั้น ได้​ทำ​ความ​เสื่อม‍เสีย​มาก​แล้ว

8. เขา​ได้​หัน‍เห​ออก​จาก​ทาง​ซึ่ง​เรา​สั่ง​เขา​ไว้​อย่าง​รวด‍เร็ว คือ​หล่อ​รูป‍โค​ขึ้น​รูป​หนึ่ง​สำ‌หรับ​ตน และ​กราบ‍ไหว้​รูป​นั้น และ​ถวาย​สัตว‌บูชา​แก่​รูป​นั้น และ​กล่าว​ว่า ‘โอ อิส‌รา‌เอล สิ่ง​เหล่า‍นี้​แหละ​เป็น​พระ​ของ​เจ้า ซึ่ง​นำ​เจ้า​ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์’ ”

9. แล้ว​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “เรา​เห็น​ประ‌ชา‍กร​นี้​แล้ว นี่‍แหละ​เขา​เป็น​ชน‍ชาติ​หัว‍แข็ง

10. เหตุ‍ฉะนี้​เจ้า​จง​ปล่อย​เขา​ตาม​ลำ‌พัง เพื่อ​ความ​พิโรธ​ของ​เรา​จะ​เดือด​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​เขา และ​เพื่อ​เรา​จะ​ผลาญ​ทำ‌ลาย​เขา​เสีย ส่วน​เจ้า เรา​จะ​ให้​เป็น​ประ‌ชา‍ชาติ​ใหญ่”

11. ฝ่าย​โม‌เสส​ก็​วิง‍วอน​กราบ‍ทูล​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ว่า “ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า ไฉน​พระ‍องค์​จึง​ทรง​พระ‍พิโรธ​ต่อ​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍องค์ ซึ่ง​พระ‍องค์​ทรง​นำ‍ออก​มา​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ ด้วย​ฤท‌ธา‌นุ‌ภาพ​อัน​ใหญ่​ยิ่ง และ​ด้วย​พระ‍หัตถ์​อัน​ทรง​ฤทธิ์​ของ​พระ‍องค์​เล่า

12. เหตุ‍ไฉน​จะ​ให้​ชน​ชาว​อียิปต์​กล่าว​ว่า ‘พระ‍องค์​ทรง​นำ​เขา​ออก​มา​เพื่อ​จะ​ทรง​ทำ‍ร้าย​เขา เพื่อ​จะ​ประ‌หาร​ชีวิต​เขา​ที่​ภูเขา​และ​ทำ‌ลาย​เขา​เสีย​จาก​แผ่น‍ดิน’ ขอ​พระ‍องค์​ทรง​หัน‍กลับ​เสีย​จาก​ความ​พิโรธ​อัน​แรง‍กล้า​ของ พระ‍องค์ และ​ทรง​กลับ​พระ‌ทัย​อย่า​ทำ​อัน‌ตราย​แก่​ประ‌ชา‍กร​ของ พระ‍องค์​เอง

13. ขอ​พระ‍องค์​ได้​ทรง​ระลึก​ถึง อับ‌รา‌ฮัม อิส‌อัค และ​อิส‌รา‌เอล​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์​เป็น​ผู้​ซึ่ง พระ‍องค์​ได้​ทรง​ปฏิ‌ญาณ​แก่​เขา​เหล่า‍นั้น​ไว้​ว่า ‘เรา​จะ​ให้​เชื้อ‍สาย​ของ​เจ้า​ทวี​ขึ้น​ดุจ​ดวง‍ดาว ใน​ท้อง‍ฟ้า และ​แผ่น‍ดิน​นี้​ทั้ง‍หมด​ซึ่ง​เรา​สัญ‌ญา​ไว้​แล้ว เรา​จะ​ยก​ให้​แก่​เชื้อ‍สาย​ของ​เจ้า และ​เขา​จะ​รับ​ไว้​เป็น​มร‌ดก​ตลอด‍ไป’ ”

14. แล้ว​พระ‍เจ้า​จึง​ทรง​กลับ​พระ‌ทัย มิ‍ได้​ทรง​ทำ​อัน‌ตราย​อย่าง​ที่​พระ‍องค์​ทรง​ดำริ​ว่า จะ​กระ‌ทำ​แก่​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍องค์

15. ฝ่าย​โม‌เสส​กลับ​ลง​มา​จาก​ภูเขา​ถือ​แผ่น​ศิลา​พระ‍โอ‌วาท มา​สอง​แผ่น​ซึ่ง​จา‌รึก​ทั้ง​สอง​ด้าน จา‌รึก​ทั้ง​ด้าน​นี้​และ​ด้าน​นั้น

16. แผ่น​ศิลา​เหล่า​นั้น เป็น​งาน​จาก​ฝี​พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍เจ้า และ​อัก‌ษร​ที่​จา‌รึก​นั้น เป็น​ลาย​พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍องค์​สลัก​ไว้​บน​แผ่น​ศิลา​นั้น

17. เมื่อ​โย‌ชู‌วา​ได้​ยิน​เสียง​ประ‌ชา‍ชน​อื้อ‍อึง​อยู่ เขา​จึง​เรียน​โม‌เสส​ว่า “ที่​ค่าย​มี​เสียง​เหมือน​เกิด​สง‌คราม”

18. ฝ่าย​โม‌เสส​ตอบ​ว่า “ที่​เรา​ได้​ยิน​มิ‍ใช่​เสียง​อื้อ‍อึง​ของ​คน​ที่​มี​ชัย‍ชนะ และ​มิ‍ใช่​เสียง​คน​ที่​แพ้ แต่​เป็น​เสียง​คน​ร้อง‍เพลง​กัน”

19. พอ​โม‌เสส​เข้า​มา​ใกล้​ค่าย ได้​เห็น​รูป​โค‍หนุ่ม และ​คน​เต้น‍รำ โทสะ​ของ​โม‌เสส​ก็​เดือด​พลุ่ง​ขึ้น ท่าน​โยน​แผ่น​ศิลา​ทิ้ง​ตก​แตก​เสีย​ที่​เชิง‍ภูเขา​นั่น​เอง

20. แล้ว​ท่าน​เอา​รูป​โค‍หนุ่ม​ที่​ประ‌ชา‍ชน​ทำ​ไว้​นั้น​เผา​เสีย และ​บด​เป็น​ผง​โรย​ลง​ใน​น้ำ และ​บัง‍คับ​ให้​ชน‍ชาติ​อิส‌รา‌เอล​ดื่ม‍น้ำ​นั้น

21. โม‌เสส​จึง​ถาม​อา‌โรน​ว่า “ประ‌ชา‍ชน​นี้​กระ‌ทำ​อะไร​แก่​ท่าน​เล่า ท่าน​จึง​นำ​บาป​อัน​ใหญ่​นี้​มา​สู่​พวก​เขา”

22. ฝ่าย​อา‌โรน​ตอบ​ว่า “อย่า​ให้​ความ​โกรธ​ของ​เจ้า‍นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า​เดือด​พลุ่ง​ขึ้น​เลย ท่าน​ก็​รู้‍จัก​ประ‌ชา‍ชน​พวก​นี้​แล้ว​ว่า เขา​เอน‍เอียง​ไป​ใน​ทาง​ชั่ว

23. เขา​มา​ร้อง‍ขอ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า ‘ขอ​จง​ทำ​พระ​ให้​พวก​ข้าพ‌เจ้า ซึ่ง​จะ​นำ​พวก​ข้าพ‌เจ้า​ไป ด้วย​ว่า​โม‌เสส​คน​นี้​ที่​ได้ นำ​พวก​ข้าพ‌เจ้า​ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​นั้น เกิด​อะไร​ขึ้น​กับ​เขา ข้าพ‌เจ้า​ไม่​ทราบ’

24. แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ตอบ​แก่​เขา​ว่า ‘ผู้‍ใด​มี​ทอง‍คำ​ให้​ปลด​ออก​มา’ เขา​ก็​มอบ​ทอง‍คำ​ให้​แก่​ข้าพ‌เจ้า และ​ข้าพ‌เจ้า​จึง​โยน​ลง​ไป​ใน​ไฟ แล้ว​โค​นี้​ก็​ออก​มา”

25. เมื่อโมเสสเห็นประชาชนเตลิดไป (เพราะ​ว่า​อา‌โรน​ปล่อย​เขา​ให้​เตลิด​ไป จน​เขา​รับ​คำ​เยาะ‍เย้ย จาก​พวก​ศัตรู)

26. แล้ว​โม‌เสส​ยืน​อยู่​ที่​ประ‌ตู​ค่าย​ร้อง​ว่า “ผู้‍ใด​อยู่​ฝ่าย​พระ‍เจ้า ให้​ผู้‍นั้น​มา​หา​เรา​เถิด” ฝ่าย​บุตร‍หลาน​เลวี​ได้​มา​หา​โม‌เสส​พร้อม​กัน

27. โม‌เสส​จึง​กล่าว​แก่​เขา​ว่า “พระ‍เจ้า​ของ​อิส‌รา‌เอล​ตรัส​สั่ง​ดัง‍นี้​ว่า ‘จง​เอา​ดาบ​สะพาย​ทุก‍คน แล้ว​จง​ไป​มา​ตาม​ประ‌ตู​ค่าย​ทุกๆ​คน จง​ฆ่า​พี่‍น้อง​และ​มิตร‍สหาย​และ​เพื่อน‍บ้าน​ของ​ตัว​เอง’ ”

28. ฝ่าย​บุตร‍หลาน​ของ​เลวี​ก็​ทำ​ตาม​โม‌เสส​สั่ง และ​ประ‌ชา‍ชน​ประ‌มาณ​สาม‍พัน​คน​ตาย​ลง​ใน​วัน​นั้น

29. ด้วย​โม‌เสส​กล่าว​ไว้​แล้ว​ว่า “ใน​วัน‍นี้​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จง​สถา‌ปนา​ตัว​เอง​รับ‍ใช้​พระ‍เจ้า จง​ให้​ทุก‍คน​สู้‍รบ​กับ​บุตร​และ​พี่‍น้อง​ของ​ตน เพื่อ​วัน‍นี้​พระ‍องค์​จะ​ได้​อำ‌นวย​พระ‍พร​แก่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย”

30. ครั้น​วัน​รุ่ง‍ขึ้น โม‌เสส​จึง​กล่าว​แก่​ประ‌ชา‍ชน​ว่า “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ทำ​บาป​อัน​ใหญ่​ยิ่ง แต่​บัด‍นี้​เรา​จะ​ขึ้น​ไป​เฝ้า​พระ‍เจ้า ชะรอย​เรา​จะ​ทำ​การ​ลบ​มล‌ทิน​บาป​ของ​ท่าน​ได้”

31. โม‌เสส​จึง​กลับ​ไป​เฝ้า​พระ‍เจ้า​ทูล​ว่า “โอ​พระ‍เจ้า​ข้า ประ‌ชา‍กร​นี้​ทำ​บาป​อัน​ใหญ่​ยิ่ง เขา​ทำ​พระ​ด้วย​ทอง‍คำ​สำ‌หรับ​ตัว​เอง

32. แต่​บัด‍นี้​ขอ​พระ‍องค์​โปรด​ยก​โทษ​บาป​ของ​เขา ถ้า​หา​ไม่ ขอ​พระ‍องค์​ทรง​ลบ‍ชื่อ​ของ​ข้า‍พระ‍องค์ เสีย​จาก​ทะเบียน​ที่​พระ‍องค์​ทรง​จด​ไว้”

33. ฝ่าย​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “ผู้‍ใด​ทำ​บาป​ต่อ​เรา​แล้ว เรา​จะ​ลบ​ชื่อ​ผู้‍นั้น​เสีย​จาก​ทะเบียน​ของ​เรา

34. จง​ไป​เถอะ นำ​ประ‌ชา‍กร​ไป​ยัง​ที่​ซึ่ง​เรา​บอก​แก่​เจ้า​แล้ว นี่‍แหละ​ทูต​ของ​เรา​จะ​นำ‍หน้า​เจ้า แต่​ว่า​ใน​วัน​นั้น เมื่อ​เรา​จะ​พิพาก‌ษา​เขา เรา​จะ​ลง‍โทษ​เขา”

35. ฝ่าย​พระ‍เจ้า​ทรง​บัน‌ดาล​ให้​ภัย‍พิบัติ​เกิด​ขึ้น​แก่​ประ‌ชา‍กร เพราะ​เหตุ​เขา​ทำ​รูป​โค‍หนุ่ม​ซึ่ง​อา‌โรน​ทำ​นั้น