1. ปัญญามิได้ร้องเรียกหรือความเข้าใจมิได้เปล่งเสียงหรือ
2. ณ ที่สูงที่ข้างทางที่กลางถนนปัญญาก็ยืนอยู่
3. ข้างประตูหน้าเมืองที่ทางเข้ามุข ปัญญาก็ร้องเสียงดังว่า
4. “โอ บรรดาผู้ชายเอ๋ย เราเรียกเจ้าและเสียงเรียกของเราไปถึงบุตรชายของมนุษย์
5. โอ คนเขลา จงเข้าถึงความหยั่งรู้โอ คนโง่ จงเข้าใจ
6. ฟังซิ เพราะเราจะพูดถึงสิ่งที่มีเกียรติเพราะสิ่งที่ชอบจะมาจากริมฝีปากของเรา
7. เพราะปากของเราจะเปล่งความจริงความโหดร้ายเป็นสิ่งน่าเกลียดน่าชังต่อริมฝีปากของเรา
8. บรรดาคำปากของเรานั้นชอบธรรมในนั้นไม่มีคำบิดหรือคำคด