1. บุตรชายของเราเอ๋ย ถ้าเจ้าเป็นผู้ประกันเพื่อนบ้านของเจ้าได้ทำสัญญาให้แก่คนอื่น
2. ถ้าเจ้าติดบ่วงเพราะคำจากปากของเจ้าและเจ้าติดกับเพราะคำพูดของเจ้า
3. บุตรชายของเราเอ๋ย จงทำอย่างนี้และช่วยตัวเจ้าให้รอดเถิดเพราะเจ้าตกอยู่ในกำมือเพื่อนบ้านของเจ้าแล้วไป รีบไปวิงวอนเพื่อนบ้านของเจ้า
4. อย่าให้ตาของเจ้าหลับลงอย่าให้หนังตาของเจ้าปรือไป
5. จงปลีกตัวของเจ้าจากภัย อย่างละมั่งที่ปลีกตัวจากพรานอย่างนกจากมือของคนจับนก
6. คนเกียจคร้านเอ๋ย ไปหามดไป๊พิเคราะห์ดูทางของมัน และจงฉลาด
7. โดยปราศจากผู้หัวหน้าเจ้าหน้าที่หรือผู้ปกครอง
8. มันเตรียมอาหารของมันในฤดูแล้งและส่ำสมของกินของมันในฤดูเกี่ยว
9. คนเกียจคร้านเอ๋ย เจ้าจะนอนนานเท่าใดเมื่อไรเจ้าจะลุกขึ้นจากหลับ
10. หลับนิด เคลิ้มหน่อยกอดมือพักนิดหน่อย
11. และความจนจะมาเหนือเจ้าอย่างคนจรและความขัดสน อย่างคนถืออาวุธ
12. คนไร้ค่า คือคนชั่วร้ายที่เที่ยวไปด้วยวาจาคดเคี้ยว
13. ตาของเขาก็ขยิบ เท้าของเขาก็ขยับนิ้วของเขาก็ชี้ไป
14. ประดิษฐ์ความชั่วร้ายด้วยใจตลบตะแลงหว่านความแตกร้าวอยู่เรื่อยไป
15. เพราะฉะนั้นความหายนะจะมาถึงเขาอย่างปัจจุบันทันด่วนฉับพลันนั้นเองเขาจะแตกอย่างซ่อมไม่ได้
16. มีหกสิ่งซึ่งพระเจ้าทรงเกลียดมีเจ็ดซึ่งเป็นที่น่าเกลียดน่าชังสำหรับพระองค์
17. ตา ยโส ลิ้นมุสาและมือที่ทำโลหิตไร้ผิดให้ตก
18. จิตใจที่คิดแผนงานโหดร้ายเท้าซึ่งรีบวิ่งไปสู่ความชั่ว
19. พยานเท็จซึ่งหายใจออกเป็นคำมุสาและคนผู้หว่านความแตกร้าวท่ามกลางพวกพี่น้อง
20. บุตรของเราเอ๋ย จงรักษาบัญญัติของพ่อเจ้าและอย่าละทิ้งคำสั่งสอนของแม่เจ้า
21. มัดมันติดไว้บนใจของเจ้าเสมอผูกมันไว้ที่คอของเจ้า
22. เมื่อเจ้าเดิน มันจะนำเจ้าเมื่อเจ้านอนลง มันจะเฝ้าเจ้าและเมื่อเจ้าตื่นขึ้น มันจะพูดกับเจ้า
23. เพราะพระบัญญัติเป็นประทีป และคำสอนเป็นสว่างและคำตักเตือนของวินัย เป็นทางแห่งชีวิต
24. เพื่อสงวนเจ้าไว้จากหญิงชั่วร้ายจากลิ้นพะเน้าพะนอของหญิงสัญจร
25. อย่าครุ่นปรารถนาความงามของนางอยู่ในใจของเจ้าอย่าให้นางจับเจ้าด้วยขนตาของนาง
26. เพราะจะจ้างหญิงแพศยาด้วยขนมปังก้อนเดียวก็ยังได้แต่หญิงเล่นชู้ล่าชีวิตประเสริฐของชายทีเดียว
27. ผู้ชายจะหอบไฟไว้ที่อกของเขาโดยไม่ให้เสื้อผ้าของเขาไหม้ได้หรือ
28. หรือผู้ใดจะเดินบนถ่านที่ลุกโพลงโดยไม่ให้เท้าของเขาถูกไฟลวกได้หรือ
29. บุคคลผู้เข้าหาภรรยาของเพื่อนบ้านก็เป็นอย่างนั้นแหละไม่มีผู้ใดที่แตะต้องนางแล้วจะไม่ถูกปรับโทษ
30. ถ้าขโมยเข้าลัก เพื่อบรรเทาความอยากเมื่อเขาหิว คนก็ดูหมิ่นขโมยนั้นมิใช่หรือ1
31. ถ้าจับเขาได้ เขาต้องชำระคืนเจ็ดเท่าเขาจะต้องให้สิ่งของทั้งสิ้นในบ้านของเขา
32. ชายใดที่ล่วงประเวณีผัวเมีย ย่อมไม่มีสามัญสำนึกผู้ใดที่กระทำอย่างนั้นก็ทำลายตนเอง
33. เขาได้รับบาดแผลและความอัปยศและจะล้างความขายหน้าของตนหาได้ไม่
34. เพราะความริษยากระทำให้คนเกรี้ยวกราดในวันที่เขาแก้แค้น เขาจะไม่เพลามือ
35. เขาจะไม่รับค่าทำขวัญใดๆถึงเจ้าจะทวีของกำนัล เขาก็ไม่ยอมสงบ