4. โอ เลมูเอลเอ๋ย ไม่สมควรที่พระราชาไม่สมควรที่พระราชาจะเสวยเหล้าองุ่นหรือผู้ที่ครอบครองจะปรารถนาสุรา
5. เกรงว่าเขาจะดื่มและลืมคำที่ตราเป็นกฎหมายนั้นเสียและวินิจฉัยความของเจ้าทุกข์ให้เขวไป
6. จงให้สุราแก่ผู้ที่กำลังพินาศและน้ำองุ่นแก่ผู้ที่ทุกข์ใจอย่างขมขื่น
7. จงให้เขาดื่มและลืมความยากจนของเขาเพื่อจะจดจำความระทมทุกข์ของเขาไม่ได้อีกต่อไป
8. จงอ้าปากของเจ้าแทนคนใบ้เพื่อสิทธิของทุกคนที่ถูกทิ้งร้างอยู่
9. จงอ้าปากของเจ้า พิพากษาอย่างชอบธรรมรักษาสิทธิของคนจนและคนขัดสนให้คงอยู่
10. ใครจะพบภรรยาที่ดีเธอประเสริฐยิ่งกว่าทับทิมมากนัก
11. จิตใจของสามีเธอก็วางใจในเธอและสามีจะไม่ขาดกำไร
12. เธอทำความดีให้เขา ไม่ทำความร้ายตลอดชีวิตของเธอ
13. เธอแสวงขนแกะและป่านและทำงานด้วยมืออย่างเต็มใจ
14. เธอเป็นเหมือนกำปั่นของพ่อค้าเธอนำอาหารของเธอมาจากที่ที่ไกล