22. เธอทำผ้าปูสำหรับเธอเสื้อผ้าของเธอทำด้วยผ้าลินินเนื้อละเอียดและผ้าสีม่วง
23. สามีของเธอเป็นที่รู้จักที่ประตูเมืองเมื่อท่านนั่งอยู่ในหมู่พวกผู้ใหญ่ของแผ่นดินนั้น
24. เธอทำเครื่องแต่งกายด้วยผ้าลินินไว้ขายเธอส่งผ้าคาดเอวให้แก่พ่อค้า
25. กำลังและความสง่าผ่าเผยเป็นอาภรณ์ของเธอเธอหัวเราะให้แก่เหตุการณ์ที่จะมาถึง
26. เธออ้าปากกล่าวด้วยสติปัญญาและคำสอนเจือความเอ็นดูอยู่ที่ลิ้นของเธอ
27. เธอดูแลการงานในครัวเรือนของเธอและไม่ชุบมือเปิบ
28. ลูกๆของเธอตื่นขึ้นมาก็ชมเชยเธอสามีของเธอก็สรรเสริญเธอ
29. ว่า “สตรีเป็นอันมากทำอย่างดีเลิศแต่เธอเลิศยิ่งกว่าเขาทั้งหมด”
30. เสน่ห์เป็นของหลอกลวง และความงามก็เปล่าประโยชน์แต่สตรียำเกรงพระเจ้า สมควรได้รับคำสรรเสริญ
31. จงให้เธอรับผลแห่งน้ำมือของเธอและให้การงานของเธอสรรเสริญเธอที่ประตูเมือง