พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สุภา‌ษิต 31:14-27 ฉบับ1971 (TH1971)

14. เธอ​เป็น​เหมือน​กำ‌ปั่น​ของ​พ่อ‍ค้าเธอ​นำ​อา‌หาร​ของ​เธอ​มา​จาก​ที่​ที่​ไกล

15. เธอ​ลุก‍ขึ้น​ตั้ง‍แต่​ยัง​มืด​อยู่และ​จัด​อา‌หาร​ให้​ครัว‍เรือน​ของ​เธอและ​จัด​งาน​ให้​แก่​สาว‍ใช้​ของ​เธอ

16. เธอ​พิเคราะห์​ดู​ไร่‍นา​แล้ว​ก็​ซื้อ​ไว้ด้วย​ผล​น้ำ‍มือ​ของ​เธอ เธอ​ปลูก​สวน‍องุ่น

17. เธอ​คาด​เอว​ของ​เธอ​ด้วย​กำ‌ลังและ​กระ‌ทำ​ให้​แขน​ของ​เธอ​เข้ม‍แข็ง

18. เธอ​รู้‍ว่า​สิน‍ค้า​ของ​เธอ​จะ​ได้​กำ‌ไรกลาง‍คืน​ตะเกียง​ของ​เธอ​ก็​ไม่​ดับ

19. เธอ​ยื่น​มือ​ออก​จับ​ไนและ​มือ​ของ​เธอ​จับ​เครื่อง‍ปั่น

20. เธอ​หยิบ​ยื่น​ให้​คน​ยาก‍จนเธอ​ยื่น​มือ​ออก​ช่วย​คน​ขัด‍สน

21. เธอ​ไม่​กลัว​หิมะ​มา​ทำ​อัน‌ตราย​แก่​คน​ใน​ครัว‍เรือน​ของ​เธอเพราะ​เขา​สวม​เสื้อ​สอง​ชั้น

22. เธอ​ทำ​ผ้า‍ปู​สำ‌หรับ​เธอเสื้อ‍ผ้า​ของ​เธอ​ทำ​ด้วย​ผ้า‍ลินิน​เนื้อ​ละเอียด​และ​ผ้า‍สีม่วง

23. สามี​ของ​เธอ​เป็น​ที่​รู้‍จัก​ที่​ประ‌ตู​เมืองเมื่อ​ท่าน​นั่ง​อยู่​ใน​หมู่​พวก‍ผู้‍ใหญ่​ของ​แผ่น‍ดิน​นั้น

24. เธอ​ทำ​เครื่อง‍แต่ง‍กาย​ด้วย​ผ้า‍ลินิน​ไว้​ขายเธอ​ส่ง​ผ้า‍คาด‍เอว​ให้​แก่​พ่อ‍ค้า

25. กำ‌ลัง​และ​ความ​สง่า‍ผ่า‍เผย​เป็น​อา​ภรณ์​ของ​เธอเธอ​หัวเราะ​ให้​แก่​เหตุ‍การณ์​ที่​จะ​มา​ถึง

26. เธอ​อ้า‍ปาก​กล่าว​ด้วย​สติ‍ปัญ‌ญาและ​คำ​สอน​เจือ​ความ​เอ็น‍ดู​อยู่​ที่​ลิ้น​ของ​เธอ

27. เธอ​ดูแล​การ‍งาน​ใน​ครัว‍เรือน​ของ​เธอและ​ไม่​ชุบ‍มือ‍เปิบ

อ่านบทที่สมบูรณ์ สุภา‌ษิต 31