8. ขอให้ความมุสาและความเท็จไกลจากข้าพระองค์ขออย่าประทานความยากจนหรือความมั่งคั่งแก่ข้าพระองค์ขอเลี้ยงข้าพระองค์ด้วยอาหารที่พอดีแก่ข้าพระองค์
9. เกรงว่าข้าพระองค์จะอิ่ม และปฏิเสธพระองค์แล้วพูดว่า “พระเจ้าเป็นผู้ใดเล่า”หรือเกรงว่าข้าพระองค์จะยากจนและขโมยและกระทำให้พระนามพระเจ้าของข้าพระองค์เป็นมลทิน
10. อย่านินทาคนใช้ให้นายของเขาฟังเกรงว่าเขาจะแช่งเจ้า และเจ้าจะต้องรับกรรมชั่ว
11. มีคนที่แช่งบิดาของตนและไม่อวยพรแก่มารดาของตน
12. มีคนที่คิดว่าตนเองบริสุทธิ์แต่มิได้รับการชำระความโสโครกของตน
13. มีคนเช่นนั้นอยู่ทั่วไป ตาของเขาสูงจริงหนอและหนังตาของเขาสูงยิ่ง
14. มีคนที่ฟันของเขาเป็นดาบ ทนต์ของเขาเป็นมีดเพื่อจะทำลายคนยากจนเสียจากแผ่นดินโลกคนขัดสน เสียจากท่ามกลางมนุษย์
15. ปลิงมีลูกตัวเมียสองตัวมันร้องว่า “ให้ ให้”แต่สิ่งสามสิ่งนี้ไม่เคยอิ่ม สี่สิ่งไม่เคยพูดว่า “พอแล้ว”
16. คือแดนผู้ตาย ครรภ์ของหญิงหมันแผ่นดินโลกที่ไม่อิ่มน้ำและไฟที่ไม่เคยพูดว่า “พอแล้ว”
17. นัยน์ตาที่เยาะเย้ยบิดา และดูถูกไม่ฟังมารดาจะถูกกาแห่งหุบเขาจิกออกและแร้งจะกินเสีย
18. มีสามสิ่งที่ประหลาดเหลือสำหรับข้าเออ สี่สิ่งที่ข้าไม่เข้าใจ
19. คือท่าทีของนกอินทรีในฟ้าท่าทีของงูบนหินท่าทีของเรือในท้องทะเลและท่าทีของชายกับหญิงสาว
20. นี่เป็นทางของหญิงผู้ล่วงประเวณีคือ นางรับประทาน และนางเช็ดปากและนางพูดว่า “ฉันไม่ได้ทำผิด”
21. แผ่นดินโลกสั่นสะเทือนอยู่ใต้สามสิ่งเออ มันทานอยู่ใต้สี่สิ่งไม่ได้
22. คือ ทาสเมื่อได้เป็นพระราชาคนโง่เมื่อกินอิ่ม