1. บุตรชายของเราเอ๋ย อย่าลืมคำสอนของเราแต่ให้ใจของเจ้ารักษาบัญญัติของเรา
2. เพราะสิ่งเหล่านี้จะให้วันเดือนปีชีวิตยืนยาวและอำนวยความสุขสมบูรณ์แก่เจ้า
3. อย่าให้ความจงรักภักดีและความซื่อสัตย์ทอดทิ้งเจ้าจงผูกมันไว้ที่คอของเจ้าจงเขียนมันไว้ที่แผ่นจารึกแห่งหัวใจของเจ้า
4. ดังนั้น เจ้าจงหาความพอใจ และชื่อเสียงดีในสายพระเนตรพระเจ้า และในสายตามนุษย์
5. จงวางใจในพระเจ้าด้วยสุดใจของเจ้าและอย่าพึ่งพาความรอบรู้ของตนเอง
6. จงยอมรับรู้พระองค์ในทุกทางของเจ้าและพระองค์จะทรงกระทำให้วิถีของเจ้าราบรื่น
7. อย่าคิดว่าตนฉลาดจงยำเกรงพระเจ้า และหันจากความชั่วร้าย
8. การกระทำเช่นนี้ จะเป็นที่ชุ่มเนื้อของเจ้าและเป็นที่ชื่นฉ่ำแก่กระดูกของตน
9. จงถวายเกียรติแด่พระเจ้าด้วยทรัพย์สินของตนและด้วยผลแรกแห่งผลิตผลทั้งสิ้นของเจ้า
10. แล้วยุ้งของเจ้าจะเต็มด้วยความอุดมและบ่อเก็บของเจ้าจะล้นด้วยเหล้าองุ่น
11. บุตรชายของเราเอ๋ย อย่าดูหมิ่นพระดำรัสสอนของพระเจ้าหรือเบื่อหน่ายต่อพระดำรัสเตือนของพระองค์
12. เพราะพระเจ้าทรงตักเตือนผู้ที่พระองค์ทรงรักดังบิดาตักเตือนบุตรผู้ที่เขาปีติชื่นชม
13. มนุษย์ผู้ประสบปัญญาและผู้ได้ความเข้าใจ เป็นสุขจริงหนอ
14. เพราะผลที่ได้จากปัญญา ย่อมดีกว่าผลที่ได้จากเงินและกำไรนั้นดีกว่าทองคำ
15. ปัญญาประเสริฐกว่าทับทิมและบรรดาสิ่งที่เจ้าปรารถนาจะเปรียบกับปัญญาไม่ได้
16. ชีวิตยืนยาวอยู่ที่มือขวาของปัญญาและที่มือซ้ายมีความมั่งคั่งและเกียรติยศ
17. ทางของปัญญาเป็นทางของความร่มรื่นและวิถีทั้งสิ้นของปัญญาคือสันติภาพ
18. ปัญญาเป็นต้นไม้แห่งชีวิตแก่ผู้ที่ยึดเธอไว้บรรดาผู้ที่ยึดเธอไว้แน่น เรียกว่า สบาย
19. พระเจ้าทรงวางรากแผ่นดินโลกโดยปัญญาพระองค์ทรงสถาปนาฟ้าสวรรค์โดยความเข้าใจ
20. โดยความรู้ของพระองค์ น้ำบาดาลก็ปะทุออกมาและเมฆก็หยาดน้ำค้างลงมา
21. บุตรชายของเราเอ๋ย จงรักษาสติปัญญาและความเฉลียวฉลาดไว้อย่าให้ทั้งสองนี้หนีไปจากสายตาของเจ้า
22. และทั้งสองจะเป็นชีวิตแก่เจ้าเป็นอาภรณ์ประดับคอของเจ้า
23. แล้วเจ้าจะดำเนินในทางของเจ้าอย่างปลอดภัยและเท้าของเจ้าจะไม่สะดุด
24. ถ้าเจ้านั่ง เจ้าจะไม่กลัวเมื่อเจ้านอน ก็จะหลับไปอย่างผาสุกสดชื่น
25. อย่ากลัวความกลัวลานที่มาถึงปัจจุบันทันด่วนหรือกลัวความพินาศย่อยยับของคนชั่วร้ายที่เกิดขึ้น
26. เพราะพระเจ้าจะทรงเป็นความไว้วางใจของเจ้าและจะทรงรักษาเท้าของเจ้าให้พ้นจากการถูกจับ
27. อย่ายึดความดีไว้จากผู้ที่สมควรจะได้รับในเมื่อสิ่งนี้อยู่ในอำนาจของเจ้าที่จะกระทำได้
28. อย่าพูดกับเพื่อนบ้านของเจ้าว่า “ไปเถอะ แล้วกลับมาอีกพรุ่งนี้ฉันจะให้” ในเมื่อเจ้ามีให้อยู่แล้ว
29. อย่ากะแผนงานชั่วร้ายต่อเพื่อนบ้านของเจ้าผู้อาศัยอย่างไว้วางใจอยู่ข้างๆเจ้า
30. อย่าโต้แย้งกับผู้ใดอย่างไร้เหตุผลในเมื่อเขามิได้ทำอันตรายอย่างใดแก่เจ้า
31. อย่าอิจฉาคนที่ทารุณอย่าเลือกทางใดๆของเขาเลย
32. เพราะคนตลบตะแลงเป็นที่เกลียดชังต่อพระเจ้าแต่คนเที่ยงธรรมอยู่ในความไว้พระทัยของพระองค์
33. คำสาปของพระเจ้าอยู่บนเรือนของคนชั่วร้ายแต่พระองค์ทรงอำนวยพระพรแก่ที่อาศัยของคนชอบธรรม
34. พระองค์ทรงเยาะเย้ยคนที่มักเยาะเย้ยแต่พระองค์ทรงสำแดงพระคุณแก่คนใจถ่อม
35. คนฉลาดจะได้เกียรติเป็นมรดกแต่คนโง่จะได้ความอัปยศ