3. แส้ สำหรับม้า บังเหียนสำหรับลาและไม้เรียวสำหรับหลังคนโง่
4. อย่าตอบคนโง่ตามความโง่ของเขาเกรงว่าเจ้าเองจะเป็นเหมือนเขาเข้า
5. จงตอบคนโง่ตามความโง่ของเขาเกรงว่าเขาจะฉลาดในสายตาของเขาเอง
6. บุคคลที่ส่งข่าวไปด้วยมือของคนโง่ก็ตัดเท้าของเขาเองออกและดื่มความเสียหาย
7. สุภาษิตที่อยู่ในปากของคนโง่ก็เหมือนขาของคนพิการที่ห้อยลงมาอย่างไร้ประโยชน์
8. บุคคลผู้ให้เกียรติแก่คนโง่ก็เหมือนผู้ที่มัดก้อนหินไว้กับสลิง
9. สุภาษิตที่อยู่ในปากของคนโง่ก็เหมือนต้นกระชับอยู่ในมือคนขี้เมา
10. บุคคลที่จ้างคนโง่หรือคนขี้เมาที่ผ่านไปก็เหมือนนักธนูที่ยิงคนทุกคนไม่เลือกหน้า
11. คนโง่ที่ทำความโง่ซ้ำแล้วซ้ำอีกก็เหมือนสุนัขที่กลับไปหาสิ่งที่มันสำรอกออกมา
12. ท่านเห็นคนที่คิดว่าตัวเองฉลาดหรือยังมีหวังในคนโง่ได้มากกว่าในคนเช่นนั้น
13. คนเกียจคร้านพูดว่า “มีราชสีห์อยู่ที่ถนนมีสิงห์อยู่ที่ลานเมือง”
14. ประตูหันไปมาด้วยบานพับของมันฉันใดคนเกียจคร้าน ก็ทำอย่างนั้นบนที่นอนของเขา
15. คนเกียจคร้านฝังมือของเขาไว้ในชามเขาเหน็ดเหนื่อยที่จะนำมือกลับมาที่ปากของตน
16. คนเกียจคร้านเห็นว่าตัวเองฉลาดกว่าคนเจ็ดคนที่ตอบได้อย่างหลักแหลม
17. บุคคลที่เข้ายุ่งในการทะเลาะวิวาทซึ่งไม่ใช่เรื่องของเขาเองก็เหมือนคนจับหูสุนัขตัวที่กำลังผ่านไป