1. เกียรติยศไม่เหมาะสมกับคนโง่เช่นเดียวกับหิมะในฤดูร้อนและฝนในฤดูเกี่ยว
2. คำแช่งสาปที่ไร้เหตุผลย่อมไม่มาเกาะเช่นเดียวกับนกกระจอกที่กำลังโผไปมาและ นกนางแอ่นที่กำลังบิน
3. แส้ สำหรับม้า บังเหียนสำหรับลาและไม้เรียวสำหรับหลังคนโง่
4. อย่าตอบคนโง่ตามความโง่ของเขาเกรงว่าเจ้าเองจะเป็นเหมือนเขาเข้า
5. จงตอบคนโง่ตามความโง่ของเขาเกรงว่าเขาจะฉลาดในสายตาของเขาเอง
6. บุคคลที่ส่งข่าวไปด้วยมือของคนโง่ก็ตัดเท้าของเขาเองออกและดื่มความเสียหาย
7. สุภาษิตที่อยู่ในปากของคนโง่ก็เหมือนขาของคนพิการที่ห้อยลงมาอย่างไร้ประโยชน์
8. บุคคลผู้ให้เกียรติแก่คนโง่ก็เหมือนผู้ที่มัดก้อนหินไว้กับสลิง
9. สุภาษิตที่อยู่ในปากของคนโง่ก็เหมือนต้นกระชับอยู่ในมือคนขี้เมา
10. บุคคลที่จ้างคนโง่หรือคนขี้เมาที่ผ่านไปก็เหมือนนักธนูที่ยิงคนทุกคนไม่เลือกหน้า
11. คนโง่ที่ทำความโง่ซ้ำแล้วซ้ำอีกก็เหมือนสุนัขที่กลับไปหาสิ่งที่มันสำรอกออกมา