6. อย่าเอาตัวเจ้าขึ้นมาข้างหน้าต่อพระพักตร์พระราชาหรือยืนอยู่ในที่ของผู้หลักผู้ใหญ่
7. เพราะที่จะให้เขาว่า “เชิญมาที่นี่”ก็ดีกว่าถูกไล่ลงไปที่ต่ำต่อหน้าเจ้านายสิ่งที่ตาของเจ้านายเห็น
8. อย่าด่วนนำเข้ามายังโรงศาลเพราะเมื่อเพื่อนบ้านของเจ้าทำให้เจ้าได้อายแล้วในที่สุดเจ้าจะทำอย่างไร
9. จงตกลงเรื่องของเจ้ากับเพื่อนบ้านของเจ้าและอย่าทำให้เผยความลับของเขา
10. เกรงว่าผู้ที่ได้ยินจะนำความอายมาสู่เจ้าและชื่อเสียงของเจ้าจะมัวหมองอยู่นาน
11. ถ้อยคำที่พูดเหมาะๆจะเหมือนลูกท้อทองคำล้อมเงิน
12. คนตักเตือนที่ฉลาดกับหูที่คอยฟังก็เหมือนแหวนหรืออาภรณ์ทองคำ
13. หิมะให้ความเย็นในฤดูเกี่ยวอย่างไรผู้สื่อสารที่ซื่อสัตย์ย่อมทำให้จิตวิญญาณของนายผู้ใช้ เขาชุ่มชื่นอย่างนั้น
14. คนที่อวดว่าจะให้ของกำนัลแต่มิได้ให้ก็เหมือนเมฆและลมที่ไม่มีฝน
15. ความพากเพียรอาจจะชักนำผู้ครอบครองได้และลิ้นที่อ่อนหวานอาจจะโน้มน้าวจิตใจให้อ่อนลงได้
16. ถ้าเจ้าพบน้ำผึ้ง จงกินแต่พอดีเกรงว่าเจ้าจะอิ่มและอาเจียนออกมา
17. จงให้เท้าของเจ้าอยู่ในเรือนเพื่อนบ้านของเจ้านานๆหนหนึ่งเกรงว่าเขาจะเหน็ดเหนื่อยเพราะเจ้า และเกลียดชังเจ้า
18. คนใดที่เป็นพยานเท็จกล่าวโทษเพื่อนบ้านของเขาก็เหมือนกระบองศึก หรือดาบหรือลูกธนูที่คม
19. การวางใจในคนที่ไม่ซื่อในยามลำบากก็เหมือนฟันที่เสียหรือเท้าที่เคล็ด