17. อย่าเปรมปรีดิ์เมื่อศัตรูของเจ้าล้มและอย่าให้ใจของเจ้ายินดีเมื่อเขาสะดุด
18. เกรงว่าพระเจ้าจะทอดพระเนตรและไม่ทรงพอพระทัยและทรงหันความกริ้วจากเขาเสีย
19. เจ้าอย่ากระวนกระวายเพราะคนกระทำบาปและอย่ามีใจริษยาคนชั่วร้าย
20. เพราะคนชั่วไม่มีอนาคตประทีปของคนชั่วร้ายจะถูกดับเสีย
21. บุตรชายของเราเอ๋ย จงยำเกรงพระเจ้าและพระราชาอย่าขัดพระทัยของทั้งสองพระองค์เลย
22. เพราะภัยพิบัติจากพระองค์ทั้งสองจะอุบัติขึ้นโดยพลันและผู้ใดจะทราบถึงความพินาศที่จะมาจากพระองค์ทั้งสอง
23. ข้อความเหล่านี้เป็นคำกล่าวของปราชญ์ด้วยการลำเอียงในการตัดสินนั้นไม่ดีเลย
24. บุคคลผู้กล่าวแก่คนชั่วร้ายว่า “เจ้าไร้ความผิด”จะถูกชนชาติทั้งหลายแช่งและประชาชาติรังเกียจ
25. แต่บรรดาผู้ขนาบเขาจะมีความปีติยินดีและพรอันดีจะมีอยู่กับเขา
26. ผู้ให้คำตอบที่ถูกจะจุบริมฝีปาก
27. จงเตรียมงานของเจ้าที่ภายนอกทำทุกอย่างของเจ้าให้พร้อมที่ในนาและหลังจากนั้นก็จงสร้างเรือนของเจ้า
28. อย่าเป็นพยานปรักปรำเพื่อนบ้านของเจ้าอย่างไม่มีเหตุและอย่าล่อลวงด้วยริมฝีปากของเจ้า
29. อย่ากล่าวว่า “ข้าจะทำแก่เขาอย่างที่เขาได้ทำแล้วแก่ข้าข้าจะทำตอบแก่เขาอย่างที่เขาได้กระทำ”
30. เราผ่านไปที่ไร่นาของคนเกียจคร้านข้างสวนองุ่นของคนที่ไร้สามัญสำนึก
31. และนี่แน่ะ มีตำแยงอกเต็มไปหมดและแผ่นดินก็เต็มไปด้วยต้นเหงือกหนามและกำแพงหินของมันก็พังลง
32. แล้วเราได้เห็นและพิเคราะห์ดูเรามองดูและได้รับคำสั่งสอน
33. “หลับนิด เคลิ้มหน่อยกอดมือพักนิดหน่อย”