1. อย่าคิดริษยาคนชั่วหรือปรารถนาอยู่ร่วมกับเขา
2. เพราะว่าใจของเขาคิดประกอบการทารุณและริมฝีปากของเขาพูดการประทุษร้าย
3. เรือนนั้นเขาสร้างกันด้วยปัญญาและสถาปนามันไว้ด้วยความเข้าใจ
4. โดยความรู้บรรดาห้องก็เต็มไปด้วยความมั่งคั่งล้วนประเสริฐและเพลิดเพลินทั้งสิ้น
5. คนฉลาดมีกำลังมากและคนมีความรู้ก็เพิ่มกำลังขึ้น
6. เพราะว่าโดยการนำที่ฉลาด เจ้าก็เข้าสงครามได้และด้วยมีที่ปรึกษามากๆ ก็มีชัยชนะ
7. สำหรับคนโง่นั้นปัญญาสูงเกินไปที่ประตูเมืองเขาไม่อ้าปากพูด
8. บุคคลผู้กะแผนงานทำความชั่วเขาเรียกกันว่าคนเจ้าเล่ห์
9. การคิดประดิษฐ์ความโง่เป็นบาปและคนมักเยาะเย้ยเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่มนุษย์
10. ถ้าเจ้าท้อใจในวันเคราะห์ร้ายกำลังของเจ้าก็น้อย
11. จงช่วยบรรดาผู้ที่ถูกนำไปสู่ความมรณาจงช่วยยึดบรรดาผู้ที่ตุปัดตุเป๋ไปเพื่อถูกฆ่า
12. ถ้าเจ้าจะว่า “ดูเถิด เราไม่รู้เรื่องนี้เลย”พระองค์ผู้ทรงชั่งใจจะไม่ทรงเพ่งเล็งเห็นหรือพระองค์ผู้ทรงเฝ้าวิญญาณอยู่เหนือเจ้าจะไม่ทราบหรือและพระองค์จะไม่ทรงเรียกเอาจากคนตามการ กระทำของเขาหรือ
13. บุตรชายของเราเอ๋ย จงรับประทานน้ำผึ้งเพราะเป็นของดีและน้ำผึ้งที่หยดจากรวงนั้นมีรสหวาน
14. จงรู้เถอะว่าปัญญาก็เป็นเช่นนั้นแก่วิญญาณถ้าเจ้าพบปัญญา ก็จะมีอนาคตและความหวังของเจ้าจะไม่ถูกตัดออก
15. อย่าหมอบคอยอย่างคนชั่วร้ายเพื่อต่อสู้กับที่อาศัย ของคนชอบธรรมอย่าทำทารุณแก่เรือนของเขา
16. เพราะคนชอบธรรมล้มลงเจ็ดครั้งแล้วก็ลุกขึ้นอีกแต่คนชั่วร้ายจะถูกความลำบากยากเย็นคว่ำลง
17. อย่าเปรมปรีดิ์เมื่อศัตรูของเจ้าล้มและอย่าให้ใจของเจ้ายินดีเมื่อเขาสะดุด
18. เกรงว่าพระเจ้าจะทอดพระเนตรและไม่ทรงพอพระทัยและทรงหันความกริ้วจากเขาเสีย
19. เจ้าอย่ากระวนกระวายเพราะคนกระทำบาปและอย่ามีใจริษยาคนชั่วร้าย
20. เพราะคนชั่วไม่มีอนาคตประทีปของคนชั่วร้ายจะถูกดับเสีย
21. บุตรชายของเราเอ๋ย จงยำเกรงพระเจ้าและพระราชาอย่าขัดพระทัยของทั้งสองพระองค์เลย
22. เพราะภัยพิบัติจากพระองค์ทั้งสองจะอุบัติขึ้นโดยพลันและผู้ใดจะทราบถึงความพินาศที่จะมาจากพระองค์ทั้งสอง
23. ข้อความเหล่านี้เป็นคำกล่าวของปราชญ์ด้วยการลำเอียงในการตัดสินนั้นไม่ดีเลย
24. บุคคลผู้กล่าวแก่คนชั่วร้ายว่า “เจ้าไร้ความผิด”จะถูกชนชาติทั้งหลายแช่งและประชาชาติรังเกียจ
25. แต่บรรดาผู้ขนาบเขาจะมีความปีติยินดีและพรอันดีจะมีอยู่กับเขา
26. ผู้ให้คำตอบที่ถูกจะจุบริมฝีปาก
27. จงเตรียมงานของเจ้าที่ภายนอกทำทุกอย่างของเจ้าให้พร้อมที่ในนาและหลังจากนั้นก็จงสร้างเรือนของเจ้า
28. อย่าเป็นพยานปรักปรำเพื่อนบ้านของเจ้าอย่างไม่มีเหตุและอย่าล่อลวงด้วยริมฝีปากของเจ้า
29. อย่ากล่าวว่า “ข้าจะทำแก่เขาอย่างที่เขาได้ทำแล้วแก่ข้าข้าจะทำตอบแก่เขาอย่างที่เขาได้กระทำ”
30. เราผ่านไปที่ไร่นาของคนเกียจคร้านข้างสวนองุ่นของคนที่ไร้สามัญสำนึก
31. และนี่แน่ะ มีตำแยงอกเต็มไปหมดและแผ่นดินก็เต็มไปด้วยต้นเหงือกหนามและกำแพงหินของมันก็พังลง
32. แล้วเราได้เห็นและพิเคราะห์ดูเรามองดูและได้รับคำสั่งสอน
33. “หลับนิด เคลิ้มหน่อยกอดมือพักนิดหน่อย”
34. แล้วความจนจะมาหาเจ้าอย่างขโมยความขัดสนอย่างคนถืออาวุธ