19. บุตรชายของเราเอ๋ย จงฟัง และจงฉลาดเถิดและนำใจของเจ้าไปในทางนั้น
20. อย่าอยู่ท่ามกลางคนดื่มเหล้าองุ่นหรือท่ามกลางคนตะกละที่กินเนื้อ
21. เพราะคนขี้เมาและคนตะกละจะมาถึงความยากจนและความง่วงเหงาจะเอาผ้าขี้ริ้วห่มคนนั้น
22. จงฟังบิดาของเจ้าผู้ให้กำเนิดเจ้าและอย่าดูหมิ่นมารดาของเจ้าเมื่อนางแก่
23. จงซื้อความจริงและอย่าขายไปเสียจงซื้อปัญญา วินัย และความรอบรู้
24. บิดาของคนชอบธรรมจะเปรมปรีดิ์อย่างยิ่งบุคคลผู้ให้เกิดบุตรชายที่ฉลาดจะยินดีด้วยกันกับเขา
25. จงให้บิดามารดาของเจ้ายินดีจงให้ผู้ที่คลอดเจ้าเปรมปรีดิ์
26. บุตรชายของเราเอ๋ย ขอใจของเจ้าให้เราเถอะและให้ตาของเจ้าสังเกตดู5ทางของเรา
27. เพราะหญิงแพศยาเป็นหลุมลึกและหญิงสัญจรเป็นเหมือนบ่อแคบ
28. นางหมอบคอยอยู่เหมือนโจรและเพิ่มคนที่ไม่ซื่อขึ้นท่ามกลางมนุษย์
29. ใครที่ร้องโอย ใครที่ร้องอุยใครที่มีการวิวาท ใครที่มีการร้องครางใครที่มีบาดแผลปราศจากเหตุใครที่มีตาแดง
30. คือบรรดาผู้ที่นั่งแช่อยู่กับเหล้าองุ่นบรรดาผู้ที่ไปทดลองเหล้าประสม
31. อย่ามองดูเหล้าองุ่นเมื่อมันมีสีแดงเมื่อเป็นประกายในถ้วยและลงไปคล่องๆ
32. ณ ที่สุดมันกัดเหมือนงูและมันฉกเอาเหมือนงูทับทาง
33. ตาของเจ้าจะเห็นสิ่งแปลกๆและใจของเจ้าจะพูดตลบตะแลง
34. เจ้าจะเป็นเหมือนคนที่นอนอยู่กลางทะเลอย่างคนที่นอนอยู่บนเสากางใบ
35. เจ้าจะว่า “เขาตีข้าแต่ข้าไม่เจ็บเขาทุบข้า แต่ข้าไม่รู้สึกข้าจะตื่นเมื่อไรหนอข้าจะแสวงการดื่มอีก”