7. คนมั่งคั่งปกครองเหนือคนยากจนและคนขี้ยืมก็เป็นทาสของคนให้ยืม
8. บุคคลผู้หว่านอยุติธรรม จะเกี่ยวความหายนะและไม้ถือแห่งความดุเดือดของเขาจะล้มเหลว
9. บุคคลที่มีตาแสดงใจกว้างขวางก็จะรับพรเพราะเขาแบ่งส่วนอาหารของเขาแก่คนยากจน
10. จงขับคนมักเยาะเย้ยออกไปเสียแล้วการวิวาทจะหมดไปการวิวาทและการดูแคลนจะหยุดลง
11. บุคคลที่รักใจบริสุทธิ์และวาจาของเขามีกรุณาคุณจะได้พระราชาเป็นมิตร
12. พระเนตรของพระเจ้าเฝ้าอยู่เหนือความรู้แต่พระองค์ทรงคว่ำถ้อยคำของคนไร้ความเชื่อเสีย
13. คนเกียจคร้านกล่าวว่า “มีสิงห์อยู่ข้างนอกข้าจะถูกฆ่าที่ลานเมือง”
14. ปากของหญิงชั่วเป็นหลุมลึกบุคคลซึ่งพระเจ้าทรงพระพิโรธจะตกลงในที่นั้น
15. ความโง่มักอยู่ในใจของเด็กแต่ไม้เรียวที่ตีสอนก็ขับมันให้ห่างไปจากเขา
16. บุคคลผู้บีบบังคับคนยากจนเพื่อเพิ่มทรัพย์ศฤงคารของตนหรือเพิ่มให้แก่คนมั่งคั่ง จะมาถึงความขัดสนเท่านั้น
17. เอียงหูของเจ้าและฟังถ้อยคำของปราชญ์และเอาใจใส่ความรู้ของเรา