17. บุคคลที่รักความเพลิดเพลินจะเป็นคนยากจนบุคคลที่รักเหล้าองุ่นและน้ำมัน จะไม่มั่งคั่ง
18. คนชั่วร้ายเป็นค่าไถ่สำหรับคนชอบธรรมและคนที่ไม่ซื่อก็สำหรับคนเที่ยงธรรม
19. อยู่ในแผ่นดินทุรกันดารดีกว่าอยู่กับผู้หญิงที่ขี้ทะเลาะและจู้จี้ขี้บ่น
20. คลังทรัพย์ประเสริฐและน้ำมันมีอยู่ในที่อาศัยของคนฉลาดแต่คนโง่กินมันหมด
21. บุคคลผู้ตามติดความชอบธรรมและความเอ็นดูจะพบชีวิตและความชอบธรรมกับเกียรติยศ
22. ปราชญ์ที่ปีนเข้าไปในเมืองของคนที่มีกำลังและพังทลายที่กำบังเข้มแข็งที่เขาไว้วางใจ
23. บุคคลที่รักษาปากและลิ้นของตนก็รักษาตัวเขาเองให้พ้นความลำบาก
24. “คนมักเยาะเย้ย” เป็นชื่อของคนเย่อหยิ่งและคนจองหองผู้ประพฤติตัวด้วยความเย่อหยิ่งยโส
25. ความปรารถนาของคนเกียจคร้านฆ่าตัวเขาเองเพราะมือของเขาปฏิเสธไม่ทำงาน
26. คนโลภก็โลภอยู่วันยังค่ำแต่คนชอบธรรมให้และไม่หน่วงเหนี่ยวไว้
27. เครื่องสักการบูชาของคนชั่วร้ายเป็นสิ่งน่าเกลียดน่าชังเมื่อเขานำมาด้วยความตั้งใจชั่วจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด
28. พยานเท็จจะต้องพินาศแต่ถ้อยคำของคนที่เชื่อฟังจะยังคงอยู่