11. แม้เด็กๆก็แสดงตัวโดยการประพฤติของเขาว่าสิ่งที่เขากระทำจะบริสุทธิ์และถูกต้องหรือไม่
12. หูที่ฟังได้และตาที่มองเห็นพระเจ้าทรงสร้างมันทั้งสอง
13. อย่ารักการหลับใหล เกรงว่าเจ้าจะมาถึงความยากจนจงลืมตาของเจ้า และเจ้าจะได้กินอิ่ม
14. ผู้ซื้อพูดว่า “เลว เลว”แต่เมื่อเขาไปแล้วเขาจึงอวด
15. มีทองคำและทับทิมมีค่าเป็นอันมากแต่ริมฝีปากที่มีความรู้ก็เป็นเพชรนิลจินดาประเสริฐ
16. จงยึดเสื้อผ้าของเขาไว้ เมื่อเขาเป็นประกันให้คนอื่นและยึดตัวเขาไว้ เมื่อเขาประกันคนต่างด้าว
17. อาหารที่ได้มาด้วยการหลอกลวงมีรสหวานแก่ผู้ได้มาแต่ภายหลังปากของเขาจะมีแต่กรวด
18. แผนงานดำรงอยู่ได้ด้วยการปรึกษาหารือจงทำสงครามด้วยมีการนำที่ฉลาด
19. บุคคลที่เที่ยวซุบซิบไปก็เผยความลับให้กระจายฉะนั้นอย่าเข้าสังคมกับคนปากบอน
20. ถ้าคนหนึ่งคนใดแช่งบิดาหรือมารดาของตนประทีปของเขาจะดับมืดมิด
21. มรดกที่ได้รับมาอย่างชิงสุกก่อนห่ามที่สุดปลายก็ไม่เป็นมงคล
22. อย่าพูดว่า “ข้าจะแก้แค้นความชั่ว”จงรอคอยพระเจ้า พระองค์จะทรงช่วยเจ้า
23. ลูกตุ้มฉ้อฉลเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่พระเจ้าและตราชูที่โกงก็เลวพอๆกัน
24. ย่างเท้าของมนุษย์นั้นพระเจ้าทรงเป็นผู้สั่งแล้วคนจะเข้าใจทางของเขาเองได้อย่างไร
25. ที่คนจะพูดพล่อยๆว่า “นี่เป็นของบริสุทธิ์” ก็เป็นบ่วงดักตนเองแล้วจะมาคิดได้เมื่อปฏิญาณไปแล้ว
26. พระราชาที่ฉลาดย่อมฝัดคนชั่วร้ายแล้วทรงขับกงจักรทับเขา
27. มโนธรรมของมนุษย์เป็นประทีปของพระเจ้าส่องดูส่วนลึกที่สุดของเขาทั้งสิ้น