16. บุคคลที่รักษาพระบัญญัติก็รักษาชีวิตของตนบุคคลที่ดูหมิ่นพระวจนะก็จะถึงตาย
17. บุคคลที่เอ็นดูคนยากจนก็ให้พระเจ้าทรงยืมและพระองค์จะทรงตอบแทนแก่การกระทำของเขา
18. จงตีสอนบุตรชายของตนเมื่อยังมีความหวังอย่าจงใจให้เขาถึงพินาศไป
19. คนที่โมโหฉุนเฉียวจะต้องได้รับโทษเพราะถ้าเจ้าช่วยกู้เขาแล้ว ก็ต้องช่วยกู้เขาอีก
20. จงฟังคำแนะนำและรับคำเตือนสติเพื่อเจ้าจะได้ปัญญาสำหรับอนาคต
21. ในใจของมนุษย์มีแผนงานเป็นอันมากแต่พระประสงค์ของพระเจ้านั่นแหละ จะดำรงอยู่ได้
22. สิ่งที่น่าปรารถนาในตัวมนุษย์คือความจงรักภักดีและคนยากจนยังดีกว่าคนมุสา
23. ความยำเกรงพระเจ้านำไปสู่ชีวิตและบุคคลผู้ได้รับแล้วก็หยุดด้วยความพอใจจะไม่มีอันตรายใดมาเยี่ยมกรายเขา
24. คนเกียจคร้านฝังมือของตัวไว้ในชามและไม่ยอมแม้แต่จะนำอาหารมาสู่ปากของตน
25. จงตีคนที่มักเยาะเย้ย และคนเขลาจะเรียนความหยั่งรู้เองจงตักเตือนคนที่มีความเข้าใจและเขาจะได้ความรู้
26. บุคคลผู้ทำทารุณแก่บิดาของเขาและขับไล่ มารดาของเขาไปเสียเป็นบุตรชายผู้ก่อให้เกิดความอับอายและการถูกตำหนิ
27. บุตรชายเอ๋ย ผู้ที่เลิกรักษาคำสั่งสอนของบิดาจะหลงไปจากคำที่มีปัญญา
28. พยานที่ไร้ค่าก็เยาะเย้ยความยุติธรรมและปากของคนชั่วร้ายก็กลืนกินแต่ความบาปผิด