8. มีแต่น้อยแต่มีความชอบธรรมก็ดีกว่ามีรายได้มากด้วยอยุติธรรม
9. ใจของมนุษย์กะแผนงานทางของเขาแต่พระเจ้าทรงนำย่างเท้าของเขา
10. คำตัดสินอันมาจากพระเจ้าอยู่ที่ริมฝีพระโอษฐ์ของพระราชาพระโอษฐ์ของพระองค์ไม่บาปในการพิพากษา
11. ตราชูและตาชั่งเที่ยงตรงเป็นของพระเจ้าลูกตุ้มทั้งสิ้นในถุงเป็นพระราชกิจของพระองค์
12. การกระทำความชั่วร้ายเป็นสิ่งที่น่าเกลียดน่าชังต่อพระราชาเพราะว่าพระที่นั่งนั้นถูกสถาปนาไว้ด้วยความชอบธรรม
13. ริมฝีปากที่ชอบธรรมเป็นที่ปีติยินดีแก่พระราชาและพระองค์ทรงรักบุคคลผู้พูดสิ่งที่ถูก
14. พระพิโรธของพระราชาเป็นผู้สื่อสารของความมรณาแต่ปราชญ์จะระงับเสียได้
15. มีชีวิตในสว่างแห่งพระพักตร์ของพระราชาและในความพอพระทัยของพระองค์ก็เหมือนเมฆ ที่นำฝนหนักปลายฤดูมา
16. ได้ปัญญาก็ดีกว่าได้ทองคำสักเท่าใดที่จะเลือกเอาความรอบรู้ก็ดีกว่าเงิน
17. ทางหลวงของคนชอบธรรมหันออกจากความชั่วร้ายบุคคลผู้ระแวดระวังทางของตนก็สงวนชีวิตของเขาไว้
18. ความเย่อหยิ่งเดินหน้าการถูกทำลายและจิตใจที่ยโสนำหน้าการล้ม
19. ที่จะเป็นคนมีใจถ่อมอยู่กับคนยากจนก็ดีกว่าแบ่งของริบมาได้กับคนเย่อหยิ่ง