23. ใจของปราชญ์กระทำให้วาจาของเขาสุขุมและเพิ่มอำนาจในการสั่งสอนแก่ริมฝีปากของเขา
24. ถ้อยคำแช่มชื่นเหมือนรวงผึ้งเป็นความหวานแก่วิญญาณจิตและเป็นอนามัยแก่ร่างกาย
25. มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูกแต่มันสิ้นสุดลงที่ทางของความมรณา
26. ความหิวของคนงานทำงานให้เขาเพราะปากของเขากระตุ้นเขาไป
27. คนไร้ค่า ปองทำความชั่ววาจาของเขาเหมือนอย่างไฟลวก