25. พระเจ้าทรงรื้อเรือนของคนเย่อหยิ่งแต่ให้ขอบเขตของหญิงม่ายคงอยู่
26. ความคิดของคนชั่วร้ายเป็นสิ่งที่น่าเกลียดน่าชังแก่พระเจ้าแต่ถ้อยคำของคนบริสุทธิ์เป็นที่พอพระทัยของพระองค์
27. บุคคลผู้ตะกละหากำไรก็กระทำความลำบาก แก่ครัวเรือนของตนแต่บุคคลผู้เกลียดสินบน จะมีชีวิตอยู่
28. ใจของคนชอบธรรมรำพึงว่าจะตอบอย่างไรแต่ปากของคนชั่วร้ายเทสิ่งชั่วร้ายออก
29. พระเจ้าทรงอยู่ห่างไกลจากคนชั่วร้ายแต่พระองค์ทรงได้ยินคำอธิษฐานของคนชอบธรรม
30. สว่างของตาทำให้ใจเปรมปรีดิ์และข่าวดีกระทำให้กระดูกสดชื่น
31. หูที่ฟังคำตักเตือนที่ให้ชีวิตจะอยู่ท่ามกลางปราชญ์
32. บุคคลผู้เพิกเฉยต่อคำเตือนสติก็ดูหมิ่นตนเองแต่บุคคลผู้สนใจการทักท้วงก็ได้ความเข้าใจ
33. ความยำเกรงพระเจ้าเป็นการสอนให้เกิดปัญญาและความถ่อมใจเดินอยู่ข้างหน้าเกียรติ