1. คำตอบอ่อนหวานช่วยละลายความโกรธเกรี้ยวให้หายไปแต่คำกักขฬะเร้าโทสะ
2. ลิ้นของปราชญ์แจกจ่ายความรู้แต่ปากของคนโง่เทความโง่ออกมา
3. พระเนตรของพระเจ้าอยู่ในทุกแห่งหนทรงเฝ้าดูคนชั่วและคนดี
4. ลิ้นที่สุภาพเป็นต้นไม้แห่งชีวิตแต่ลิ้นตลบตะแลงทำน้ำใจให้แตกสลาย
5. คนโง่ดูหมิ่นคำเตือนสติของบิดาตนแต่ผู้ที่สนใจคำทักท้วงเป็นผู้หยั่งรู้
6. ในเรือนของคนชอบธรรมมีคลังทรัพย์มากแต่ความลำบากตกอยู่กับรายได้ของคนชั่วร้าย
7. ริมฝีปากของปราชญ์กระจายความรู้แต่ความคิดของคนโง่หาเป็นเช่นนั้นไม่
8. เครื่องสักการบูชาของคนชั่วร้ายเป็นที่น่า เกลียดน่าชังแก่พระเจ้าแต่คำอธิษฐานของคนเที่ยงธรรมเป็นที่ปีติยินดีแก่พระองค์
9. ทางของคนชั่วร้ายเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่พระเจ้าแต่พระองค์ทรงรักบุคคลผู้ตามติดความชอบธรรม
10. มีโทษหนักสำหรับผู้ที่ทอดทิ้งทางดีบุคคลผู้เกลียดคำเตือนสติจะตายเปล่า
11. แดนผู้ตายและแดนพินาศก็ประจักษ์แจ้งอยู่เฉพาะพระเจ้าใจของมนุษย์จะแจ้งเฉพาะพระองค์ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด
12. คนมักเยาะเย้ยไม่ชอบถูกตักเตือนเขาจะไม่ไปหาปราชญ์
13. ใจที่ยินดีกระทำให้ใบหน้าร่าเริงแต่โดยความเสียใจดวงจิตก็สลายลง