8. ปัญญาของคนหยั่งรู้คือการเข้าใจทางของเขาแต่ความโง่ของคนโง่เป็นที่หลอกลวง
9. พระเจ้าทรงเยาะเย้ยคนชั่วร้ายแต่คนเที่ยงธรรมชื่นบานในความโปรดปรานของพระองค์
10. จิตใจรู้ความขมขื่นของใจเองและไม่มีใครอื่นมาเข้าส่วนความชื่นบานของมัน
11. เรือนของคนชั่วร้ายจะถูกทำลายแต่เต็นท์ของคนเที่ยงธรรมจะรุ่งเรือง
12. มีทางหนึ่งซึ่งคนเราดูเหมือนถูกแต่มันสิ้นสุดลงที่ทางของความมรณา
13. แม้ใจของคนที่หัวเราะก็เศร้าและที่สุดของความชื่นบานคือความโศกสลด
14. คนตลบตะแลงจะได้ผลจากทางของเขาจนเต็มและคนดีก็จะได้ผลดีแห่งการกระทำของเขา
15. คนเขลาเชื่อถือทุกอย่างแต่คนหยั่งรู้มองดูว่าเขากำลังไปทางไหน