28. ในมวลประชาชนก็มีศักดิ์ศรีของพระราชาแต่ไร้ประชาชนเจ้านายก็ไร้ค่า
29. บุคคลที่โกรธช้าก็มีความเข้าใจมากแต่บุคคลที่โมโหเร็วก็ยกย่องความโง่
30. ใจที่สงบให้ชีวิตแก่เนื้อหนังแต่กิเลสกระทำให้กระดูกผุ
31. บุคคลผู้บีบบังคับคนยากจน ดูถูกพระผู้สร้างของเขาแต่บุคคลที่เอ็นดูต่อคนขัดสนก็ถวายเกียรติแด่พระองค์
32. คนชั่วร้ายก็ถูกคว่ำลงตามการกระทำชั่วร้ายของเขาแต่คนชอบธรรมพบที่ลี้ภัยด้วยใจแน่วแน่ของเขา
33. ปัญญาอาศัยอยู่ในความคิดของคนที่มีความเข้าใจแต่ปัญญานั้นไม่ประจักษ์ในใจของคนโง่
34. ความชอบธรรมเชิดชูประชาชาติหนึ่งๆแต่บาปเป็นเหตุให้ชนชาติหนึ่งๆ ถูกตำหนิ
35. ข้าราชการผู้ประกอบกิจอย่างเฉลียวฉลาดก็ได้รับความ โปรดปรานจากพระราชาแต่พระพิโรธของพระองค์ก็ตกลงบนผู้ที่ประพฤติน่าละอาย