2. คนดีกินของดีจากผลปากของตนแต่ความปรารถนาของคนทรยศก็เพื่อความทารุณ
3. บุคคลที่ระแวดระวังปากของเขาจะสงวนชีวิตของเขาบุคคลที่เปิดริมฝีปากกว้างก็มาถึงความพินาศ
4. วิญญาณของคนเกียจคร้านยังอยากอยู่ แต่ไม่ได้อะไรเลยฝ่ายวิญญาณของคนขยันจะอ้วนพี
5. คนชอบธรรมเกลียดความเท็จแต่คนชั่วร้ายประพฤติน่าอับอายและน่าอดสู
6. ความชอบธรรมระแวดระวังผู้ที่ทางของเขาเที่ยงธรรมแต่บาปคว่ำคนชั่วร้าย
7. คนที่ว่าตนมั่งคั่ง แต่ไม่มีอะไรเลยก็มีคนที่ว่าตนเป็นคนจน แต่มีทรัพย์ศฤงคารเป็นอันมากก็มีอยู่
8. ค่าไถ่ชีวิตของคนคือทรัพย์ศฤงคารของเขาแต่คนยากจนไม่มีอะไรเป็นค่าไถ่
9. สว่างของคนชอบธรรมก็เปรมปรีดิ์แต่ประทีปของคนชั่วร้ายจะถูกดับ
10. เพราะความทะลึ่งผู้ประมาทจึงก่อวิวาทแต่ปัญญาอยู่กับบรรดาผู้ที่รับคำแนะนำ
11. ทรัพย์ศฤงคารที่ได้มาอย่างเร่งร้อนจะยอบแยบลงแต่บุคคลที่ส่ำสมทีละเล็กทีละน้อยจะได้เพิ่มพูนขึ้น
12. ความหวังที่ถูกหน่วงไว้ทำให้ใจเจ็บช้ำแต่ความปรารถนาที่สำเร็จแล้วเป็นต้นไม้แห่งชีวิต
13. บุคคลผู้ดูหมิ่นพระวจนะ นำการทำลายมาถึงตนเองแต่บุคคลผู้นับถือพระบัญญัติจะได้รับบำเหน็จ