13. คนชั่วร้ายย่อมติดบ่วงโดยการละเมิดแห่งริมฝีปากของตนแต่คนชอบธรรมหนีพ้นจากความลำบาก
14. จากผลแห่งถ้อยคำของตนคนก็อิ่มใจในความดีและผลงานแห่งมือของเขาก็กลับมาหาเขา
15. ทางของคนโง่นั้นถูกต้องในสายตาของเขาเองแต่ปราชญ์ย่อมฟังคำแนะนำ
16. จะรู้ความร้อนใจของคนโง่ได้ทันทีแต่คนที่หยั่งรู้ย่อมไม่นำพาต่อการดูถูก
17. บุคคลผู้พูดความจริงให้หลักฐานที่ซื่อตรงแต่พยานเท็จกล่าวคำหลอกลวง
18. มีบางคนที่คำพูดพล่อยๆของเขาเหมือนดาบแทงแต่ลิ้นของปราชญ์นำการรักษามาให้
19. ริมฝีปากที่พูดจริงทนอยู่ได้เป็นนิตย์แต่ลิ้นที่พูดมุสาอยู่ได้เพียงประเดี๋ยวเดียว
20. ความหลอกลวงอยู่ในใจของบรรดาผู้คิดแผนการชั่วร้ายแต่บรรดาผู้กะแผนงานที่ดีมีความชื่นบาน
21. ไม่มีความชั่วตกอยู่กับคนชอบธรรมแต่คนชั่วร้ายเต็มด้วยความลำบาก
22. ริมฝีปากที่พูดมุสาเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่พระเจ้าแต่บรรดาผู้ที่ประพฤติความซื่อสัตย์เป็นที่ปีติยินดีแด่พระองค์
23. คนที่หยั่งรู้ย่อมเก็บความรู้ไว้แต่คนโง่ป่าวร้องความโง่ของตน
24. มือของคนที่ขยันขันแข็งจะครอบครองฝ่ายคนเกียจคร้านจะถูกบังคับให้ทำงานโยธา
25. ความกระวนกระวายของคนถ่วงเขาลงแต่ถ้อยคำที่ดีกระทำให้เขาชื่นชม