1. ผู้ใดที่รักวินัยก็รักความรู้แต่บุคคลที่เกลียดการตักเตือนก็เป็นคนโฉด
2. คนดีเป็นที่โปรดปรานของพระเจ้าแต่คนที่คิดการชั่วร้ายพระองค์ทรงลงโทษ
3. คนจะตั้งอยู่ด้วยความโหดร้ายไม่ได้แต่รากของคนชอบธรรมจะไม่รู้จักเคลื่อนย้าย
4. ภรรยาดีเป็นมงกุฎของสามีตนแต่นางผู้ที่นำความอับอายมาก็เหมือนความ เน่าเปื่อยในกระดูกสามี
5. ความคิดของคนชอบธรรมนั้นยุติธรรมแต่คำหารือของคนชั่วร้ายนั้นทรยศ
6. ถ้อยคำของคนชั่วร้ายหมอบคอยเอาโลหิตแต่ปากของคนเที่ยงธรรม ช่วยคนให้รอด
7. คนชั่วร้ายคว่ำแล้วและไม่มีอีกแต่เรือนของคนชอบธรรมยังดำรงอยู่
8. คนจะได้คำชมเชยตามสามัญสำนึกที่ดีของเขาแต่คนที่ความคิดตลบตะแลงก็เป็นที่ดูหมิ่น
9. ผู้น้อยที่ทำมาหากินเองก็ดีกว่าคนที่ทำทีว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่แต่ขาดอาหาร