3. ความสัตย์ซื่อของคนที่เที่ยงธรรมย่อมนำเขาแต่ความคดโกงของคนทรยศย่อมทำลายเขา
4. ความมั่งคั่งไม่อำนวยกำไรในวันทรงพระพิโรธแต่ความชอบธรรมช่วยกู้ให้พ้นความมรณา
5. ความชอบธรรมของคนที่ไร้ตำหนิย่อมรักษาทาง ของเขาให้ตรงแต่คนชั่วร้ายก็ล้มลงด้วยความชั่วร้ายของเขาเอง
6. ความชอบธรรมของคนเที่ยงธรรมย่อมช่วยกู้เขาแต่คนทรยศจะถูกราคะของเขาจับเป็นเชลย
7. เมื่อคนชั่วร้ายตาย ความหวังของเขาก็พินาศและความมุ่งหวังของคนชั่วช้าก็สูญเปล่า
8. คนชอบธรรมรับการช่วยเหลือให้พ้นความลำบากและคนชั่วร้ายเข้าไปแทนที่
9. คนไร้พระเจ้าทำลายเพื่อนบ้านของเขาด้วยปากแต่คนชอบธรรมได้รับการช่วยให้พ้นด้วยอาศัยความรู้
10. เมื่อคนชอบธรรมอยู่เย็นเป็นสุขบ้านเมืองก็เปรมปรีดิ์และเมื่อคนชั่วร้ายพินาศ ก็มีเสียงโห่ร้องด้วยความยินดี
11. โดยพรของคนเที่ยงธรรมบ้านเมืองก็เป็นที่ยกย่องแต่ว่ามันคว่ำลงโดยปากของคนชั่วร้าย
12. บุคคลที่เหยียดเพื่อนบ้านของตนย่อมขาดสามัญสำนึกแต่คนที่มีความเข้าใจก็ยังนิ่งอยู่