2. เมื่อความเย่อหยิ่งมาถึง ความหยามน้ำหน้าก็มาด้วยแต่ปัญญาอยู่กับคนใจถ่อม
3. ความสัตย์ซื่อของคนที่เที่ยงธรรมย่อมนำเขาแต่ความคดโกงของคนทรยศย่อมทำลายเขา
4. ความมั่งคั่งไม่อำนวยกำไรในวันทรงพระพิโรธแต่ความชอบธรรมช่วยกู้ให้พ้นความมรณา
5. ความชอบธรรมของคนที่ไร้ตำหนิย่อมรักษาทาง ของเขาให้ตรงแต่คนชั่วร้ายก็ล้มลงด้วยความชั่วร้ายของเขาเอง
6. ความชอบธรรมของคนเที่ยงธรรมย่อมช่วยกู้เขาแต่คนทรยศจะถูกราคะของเขาจับเป็นเชลย
7. เมื่อคนชั่วร้ายตาย ความหวังของเขาก็พินาศและความมุ่งหวังของคนชั่วช้าก็สูญเปล่า
8. คนชอบธรรมรับการช่วยเหลือให้พ้นความลำบากและคนชั่วร้ายเข้าไปแทนที่
9. คนไร้พระเจ้าทำลายเพื่อนบ้านของเขาด้วยปากแต่คนชอบธรรมได้รับการช่วยให้พ้นด้วยอาศัยความรู้