11. โดยพรของคนเที่ยงธรรมบ้านเมืองก็เป็นที่ยกย่องแต่ว่ามันคว่ำลงโดยปากของคนชั่วร้าย
12. บุคคลที่เหยียดเพื่อนบ้านของตนย่อมขาดสามัญสำนึกแต่คนที่มีความเข้าใจก็ยังนิ่งอยู่
13. บุคคลที่เที่ยวซุบซิบก็เผยความลับแต่บุคคลที่ไว้วางใจได้ย่อมปิดบังสิ่งหนึ่งสิ่งใดไว้ได้
14. ที่ไหนที่ไม่มีการนำ ประชาชนก็ล้มลงแต่ในที่ซึ่งมีที่ปรึกษามากย่อมมีความปลอดภัย
15. บุคคลผู้รับประกันคนอื่นจะต้องทนทุกข์แต่คนที่เกลียดการรับประกันย่อมปลอดภัย
16. สตรีงามสง่าย่อมได้รับเกียรติและชายหน้าเลือดย่อมมั่งคั่ง
17. ชายผู้มีความเอ็นดูย่อมให้ประโยชน์แก่ตนแต่ชายที่ดุร้ายย่อมทำให้ตัวเองเจ็บ
18. ชายชั่วร้ายได้ผลจ้างที่หลอกลวงแต่บุคคลที่หว่านความชอบธรรมจะได้บำเหน็จที่แน่นอน
19. บุคคลผู้ตั้งมั่นอยู่ในความชอบธรรมจะมีชีวิตอยู่แต่บุคคลผู้ติดตามความชั่วร้ายจะถึงความตาย
20. คนที่ความคิดตลบตะแลงเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแด่พระเจ้าแต่คนที่มีทางไร้ตำหนิย่อมเป็นที่ปีติยินดีของพระองค์
21. จงแน่ใจเถิด ซึ่งคนชั่วร้ายจะไม่มีโทษนั้นหามิได้แต่บรรดาผู้ที่เป็นคนชอบธรรมจะได้รับการช่วยกู้
22. สตรีงามที่ปราศจากความเฉลียวฉลาดก็เหมือนห่วงทองคำที่จมูกหมู
23. ความปรารถนาของคนชอบธรรมจบลงในความดีเท่านั้นความมุ่งหวังของคนชั่วร้ายจบลงในความพิโรธ
24. บางคนยิ่งจำหน่ายยิ่งมั่งคั่งบางคนยิ่งยึดสิ่งที่ควรจำหน่ายไว้ยิ่งขัดสนก็มี
25. บุคคลที่ใจกว้างขวางย่อมได้รับความมั่งคั่งบุคคลที่รดน้ำ เขาเองจะรับการรดน้ำ
26. ประชาชนแช่งบุคคลที่กักข้าวแต่พระพรอยู่บนศีรษะของผู้ที่ขายข้าว
27. บุคคลผู้แสวงความดี ก็แสวงความพอใจแต่ความชั่วร้ายมาถึงผู้ที่เสาะมัน
28. บุคคลผู้วางใจในความมั่งคั่งจะล้มละลายแต่คนชอบธรรมจะรุ่งเรืองอย่างใบไม้เขียว
29. บุคคลผู้ทำให้ครัวเรือนของเขาลำบากจะรับลมเป็นมรดกและคนโง่จะเป็นคนใช้ของคนฉลาด