10. ผู้ที่ขยิบตาก็ก่อความยุ่งยากแต่ผู้ที่ตักเตือนอย่างกล้าหาญจะสร้างสันติภาพ
11. ปากของคนชอบธรรมเป็นบ่อน้ำชีวิตแต่ปากของคนชั่วร้ายปิดบังความทารุณ
12. ความเกลียดชังเร้าให้เกิดความวิวาทแต่ความรักครอบงำบรรดาการทรยศเสีย
13. ที่ริมฝีปากของผู้ที่มีความเข้าใจจะพบปัญญาแต่ไม้เรียวก็เหมาะสำหรับหลังของผู้ที่ขาดสามัญสำนึก
14. ปราชญ์ก็ส่ำสมความรู้ไว้แต่ปากของคนโง่นำความย่อยยับมาใกล้
15. ทรัพย์ศฤงคารของคนมั่งคั่งคือเมืองเข้มแข็งของเขาแต่ความยากจนของคนจน คือความพินาศของเขา
16. ผลงานของคนชอบธรรมนำไปถึงชีวิตแต่ของคนชั่วร้ายนำไปถึงบาป
17. เขาผู้สนใจในคำสั่งสอนก็อยู่ในวิถีแห่งชีวิตแต่เขาผู้ปฏิเสธคำเตือนสติก็หลงเจิ่นไป