พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สุภา‌ษิต 1:16-24 ฉบับ1971 (TH1971)

16. เพราะ‍ว่า​เท้า​ของ​เขา​วิ่ง​ไป​หา​ความ​ชั่ว‍ร้ายและ​เขา​รีบ‍เร่ง​ไป​ทำ​ให้​โล‌หิต​ตก

17. เพราะ​ที่​จะ​ขึง​ข่าย​ไว้​ให้​นก​เห็น ก็​ไร้​ผล

18. แต่​คน​เหล่า‍นี้​หมอบ​คอย​โล‌หิต​ของ​ตน‍เองเขา​ซุ่ม​ดัก​ชีวิต​ของ​เขา​เอง

19. ทาง​ของ​บรร‌ดา​ผู้​ที่​หา​กำ‌ไร​ด้วย​ความ​ทา‌รุณ​โหด‍ร้าย ก็​อย่าง‍นี้​แหละคือ​มัน​ย่อม​คร่า​เอา​ชีวิต​ของ​เจ้า​ของ​นั้น​เอง

20. ปัญ‌ญา​ร้อง​เสียง‍ดัง​อยู่​ที่​ถนนเธอ​เปล่ง​เสียง​ของ​เธอ​ที่​ลาน​เมือง

21. เธอ​ร้อง​ออก​มา​ที่​บน​กำ‌แพงเธอ​กล่าว​อยู่​ที่​ทาง​เข้า​ประ‌ตู​เมือง

22. ว่า “คน​เขลา​เอ๋ย เจ้า​จะ​รัก​ความ​เขลา​ไป​นาน​สัก​เท่า‍ใดคน​มัก​เยาะ‍เย้ย​จะ​ปีติ‍ยินดี​ใน​การ​เยาะ‍เย้ย​นาน​เท่า‍ใดและ​คน‍โง่​จะ​เกลียด​ความ​รู้​นาน​เท่า‍ใด

23. จง​มา​สน‍ใจ​ใน​คำ​ตัก‍เตือน​ของ​เรานี่‍แน่ะ เรา​จะ​เท​ความ​คิด​ของ​เรา​ให้​เจ้าเรา​จะ​ให้​ถ้อย‍คำ​ของ​เรา​แจ้ง​แก่​เจ้า

24. เพราะ​เรา​ได้​เรียก​แล้ว​และ​เจ้า​ปฏิ‌เสธเรา​กวัก​มือ​และ​ไม่‍มี​ใคร​สน‍ใจ

อ่านบทที่สมบูรณ์ สุภา‌ษิต 1