2. ข้าพระองค์จะยินดีและปลาบปลื้มใจในพระองค์ข้าแต่องค์ผู้สูงสุด ข้าพระองค์จะร้องเพลงสรรเสริญพระนามของพระองค์
3. เมื่อพวกศัตรูของข้าพระองค์หันกลับเขาทั้งหลายก็สะดุดและพินาศไปต่อ เบื้องพระพักตร์ของพระองค์
4. เพราะพระองค์ทรงให้ความยุติธรรมและความ เที่ยงตรงแก่ข้าพระองค์พระองค์ประทับบนพระที่นั่งและประทาน การพิพากษาอันชอบธรรม
5. พระองค์ได้ทรงขนาบบรรดาประชาชาติ และทรงทำลายคนอธรรมแล้วทรงลบชื่อของเขาออกเสียเป็นนิจ
6. ศัตรูได้อันตรธานไปในความพินาศเป็นนิตย์พระองค์ทรงถอนรากบรรดาหัวเมืองของเขาและอนุสรณ์ของเขาก็วอดวาย
7. แต่พระเจ้ายังครอบครอง ยังทรงครอบครองอยู่เป็นนิตย์พระองค์ทรงสถาปนาบัลลังก์ของพระองค์เพื่อการพิพากษา
8. พระองค์ทรงพิพากษาโลกด้วยความชอบธรรมพระองค์ทรงพิพากษาบรรดาประชาชาติด้วยความเที่ยงธรรม
9. พระเจ้าทรงเป็นที่กำบังเข้มแข็งของคนที่ถูกกดขี่ทรงเป็นที่กำบังเข้มแข็งในเวลายากลำบาก
10. บรรดาผู้ที่รู้จักพระนามของพระองค์ก็วางใจในพระองค์ข้าแต่พระเจ้า เพราะว่าพระองค์มิได้ทรงทอดทิ้งบรรดาผู้ที่ เสาะแสวงหาพระองค์
11. จงร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า ผู้ซึ่งประทับในศิโยนจงบอกเล่าถึงพระราชกิจของพระองค์ ในท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย
12. เพราะพระองค์ทรงแก้แค้นแทนโลหิตและทรงเอา พระทัยใส่ในเขาทั้งหลายพระองค์มิได้ทรงลืมคำร้องทุกข์ของผู้ถูกกดขี่
13. ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงพระกรุณาแก่ข้าพระองค์ขอทรงทอดพระเนตรว่าข้าพระองค์ต้อง ทนทุกข์ทรมานเพราะคนที่เกลียดชังข้าพระองค์เพียงใดข้าแต่พระองค์ ผู้ทรงยกข้าพระองค์ขึ้น จากประตูของความตาย
14. เพื่อข้าพระองค์จะกล่าวคำสรรเสริญพระองค์และจะเปรมปรีดิ์ในการช่วยกู้ของพระองค์ที่ในประตูทั้งหลายแห่งชาวศิโยน5
15. บรรดาประชาชาติได้จมลงในหลุมซึ่งเขาทำไว้และเท้าของเขาติดตาข่ายซึ่งเขาเองซ่อนดักไว้
16. พระเจ้าทรงเผยพระองค์ให้ปรากฏแจ้ง แล้วพระองค์ทรงพิพากษาทรงดักคนอธรรมด้วยกิจการของเขาเอง
17. คนอธรรมจะต้องถอยไปสู่แดนผู้ตายคือ ประชาชาติทั้งมวลที่ลืมพระเจ้า
18. เพราะพระองค์จะไม่ทรงลืมคนขัดสนเสมอไปและความหวังของคนยากจนจะไม่พินาศไปเป็นนิตย์
19. ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงลุกขึ้น อย่าให้มนุษย์มีชัยได้แต่ให้บรรดาประชาชาติถูก พิพากษาต่อเบื้องพระพักตร์ของพระองค์ทั้งสิ้น
20. ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงให้เขายำเกรงและให้บรรดาประชาชาติทราบว่า เขาทั้งหลายเป็นเพียงมนุษย์เท่านั้น